• Spring naar de hoofdnavigatie
  • Spring naar de inhoud
  • Spring naar de eerste sidebar

Portugal Portal

Online magazine over wonen, werken en genieten in Portugal

  • Wonen & Werken
  • Natuur & Ontspanning
  • Eten & Drinken
  • Cultuur & Maatschappij

Bijzonder vermaak

18 januari 2019, door Robert Steur 6 reacties

De dodenstad ligt er verlaten bij. Uitgezonderd die mysterieuze bezoeker aan deze necropolis. Onverwacht achteropkomend haalt hij mij in. Een eenzame man met een paraplu. Bijna nederig passeert hij de mausolea. Ingetogen, alsof hij zich een ongewenste vreemdeling waant.

Monument

Rumoer

Prettig om jezelf in onder te dompelen. Een oase van rust. Voorbij de poort in de hoge muur. Als bij toverslag beland je in een romantisch verleden. Waar weelderige plantengroei vecht met hoge bomen. Om het voortbestaan tussen scheefgezakte monumenten. Sommigen dateren van honderden jaren her.

Zoals indertijd in de 12de en 13de eeuw. Toen Coimbra nog het centrum was van de macht in Portugal. De hoofdstad van het land zelfs. Een tombe als laatste rustplaats. Ter nagedachtenis aan de eerste Portugese koning, Dom Afonso Henriques. Opdrachtgever voor de bouw van de enige kathedraal in Lissabon.

Graffitti

Het lijkt wel een drukbezochte markt. Hier in dit imposante godshuis, Sé Patriarcal. Volgestroomd met onbetamelijk geklede figuren. Vastgeplakt aan hun onafscheidelijk jengelende mobieltjes. Met luidruchtig geroezemoes en klikkende fototoestellen.

Zichtbaar nerveus hobbelt hij doelloos rond. Van hot naar her. Met zweetvlekken onder zijn armen. Regelmatig hijst hij z’n half afgezakte broek op. Af en toe galmt zijn bariton tussen de immens hoge gewelven. Op een vermanende toon, zodra ’t hem te gortig wordt. “Silence please!”.

Wanklank

Een onmogelijk te stuiten kakofonie. Och, arme koster belast met zo’n hopeloze taak. Die alsmaar wassende stroom van wereldse bezoekers. Niet in het gareel te houden. Een vrouw spant de kroon, uitbundig lachend. Vrolijk praat zij tijdens dit kerkbezoek. Niet te geloven, nota bene in haar mobiele telefoon.

Als rationeel mens geloof ik niet in spoken, kristallen bollen of elkaar kruisende aardstralen. En toch, tussen deze ontelbare graven. Van al die overleden musici, dichters, filmsterren, militairen en schilders. Ergens in mijn achterhoofd dringt ’t zich op. Het ongebruikelijke gevoel van gemis aan controle.

Loodgrijze wolken trekken de lucht dicht. De regen frist de bloemen op. Als laatste liefkozing van de natuur. De atmosfeer besprenkeld. Door een van de zeldzame regenbuitjes die de verstikkende zomer duldt. Waarna de vogels hun bevrijdend getjilp en gekwetter hervatten.

Met elke stap die hij zet. Knerpt fijn steenslag onder zijn schoenen. Het produceert een afkeurend te hard geluid. Alarmerend volgens mijn arglistige oren. Alsof het verkeerd klinkt in de opdrogende stilte.

Achting

Cemitério dos Prazeres (Begraafplaats van Vermaak). Ja echt waar, die naamgeving. Van een van de grootste en meest beroemde begraafplaatsen in Lissabon. Een dolle boel welnee, dat nu ook weer niet.

Een kerkhof, net zomin als een klooster, of kathedraal. Het horen geen plaatsen te zijn van gemis aan stilte en contemplatie. Niet alleen voor de gelovigen. Zelfs van niet-gelovige toeristen mag terughoudendheid worden verwacht, in gelijke mate. Ook al leven wij in een geseculariseerde wereld.

In geen enkel geval is het een vrijbrief. Om je respectloos te gedragen in een gewijde omgeving. Zonder eerbied voor eeuwenoude godsdienstige gebruiken. Portugals cultureel erfgoed is geen kermisattractie.

Een tamelijk teleurstellende ervaring, daar in die kathedraal. In flagrante tegenstelling tot deze doodstille Portugese begraafplaats. Onvergelijkelijk en geloof mij, echt niet vanwege het nogal bijzonder vermaak.

Dit delen:

  • Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om op LinkedIn te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Wordt in een nieuw venster geopend)

Gerelateerd

« Van Ronaldo tot hoerenrijst
De Algarvespoorlijn »

In categorie: Cultuur & Maatschappij Tags: kerk, kerkhof, Lissabon

Over Robert Steur

Opa van Ilian, Boyd, Senn en Fenn. Wordaholic, golfgek en Portugal-junkie. Een klik met dit prachtige land. De andere oma en opa van onze kleinzoons wonen in de Alentejo. Genoeg inspiratie om stukjes over te schrijven. "Benieuwd of mijn columns aanslaan. Ach en zo niet. Een beetje hersengymnastiek kan geen kwaad". Robert publiceert zijn Portugal-columns ook op zijn eigen blog: Woordenbrei.

Lees Interacties

Reacties

  1. Peter Moerman zegt

    18 januari 2019 op 21:44

    Dank je Robert, ik ben ook gek op Portugal! Ik heb een schoonzoon van een Portugese vader en Hollandse moeder (heet ook Robert, maar eigenlijk Rui). Ik heb vroeger gevaren en de eerste haven, die ik aandeed was Lisboa! Zal ik ook nooit meer vergeten. Toen wij weer verder voeren naar Afrika, schreef ik in het scheeps-journaal: ‘peilden Jezus op zoveel graden’. Dat werd door de kapitein doorgestreept, want dit soort humor mocht toen niet. Ik heb een Portugese vriendin gehad (een architecte Ana), die mij heel veel van Portugal heeft laten zien, ook het eiland Madeira en het eiland daar vlak boven… maar wat jij schreef over Coimbra wist ik nog niet! Ik heb er ook nog een Hollandse vriendin, die woont in Olhao, waar ik dus ook heel veel weken heb doorgebracht. Mijn schoonzoon en jongste dochter laten momenteel een huis bouwen in de buurt van Ferragudo, want zij willen uiteindelijk ook naar Portugal.

    Beantwoorden
    • Robert Steur zegt

      18 januari 2019 op 23:04

      Hallo Peter,

      Dank voor je, uitgebreide, interessante en lezenswaardige reactie. Overduidelijk dat jij een een ‘klik’ met Portugal hebt. Beter gezegd een heel speciale (familie)band.
      Geweldig fijn en reuze leuk dat je de moeite nam om mijn column ‘Bijzonder vermaak’ te lezen op Portugal Portal.
      Mocht je willen, neem dan ook even een kijkje op mijn website Woordenbrei.
      Een succesvol bouwtraject in de Algarve toegewenst voor je dochter en Rui. Blijf lekker genieten van dit fenomenale land met de lieve mensen die er wonen.

      Vriendelijke groet van Robert Steur.

      Beantwoorden
      • Peter Moerman zegt

        19 januari 2019 op 00:32

        Dankjewel voor je reactie! Ik ben bijna geëmotioneerd, want ik hou niet alleen van het land, maar ook van de mensen! Ik was door mijn toenmalige Hollandse vriendin in Olhão uit haar huis gezet door een of andere ‘stressfactor’. Ze vertelde mij, dat ik naar haar keek, zoals haar vader. Ik zei: ‘Ik ben jouw vader niet, maar jouw vriend!’ Ik werd naar een camping gebracht, maar daar was geen ruimte, dus toen naar een particuliere overnachtingsplek, voor ongeveer een week. Ik heb die dagen doorgebracht aan de kust van de Algarve, samen met allemaal daklozen en trakteerde hen op eten en drinken. Een ongelooflijke ervaring!

        Beantwoorden
      • Robert Steur zegt

        19 januari 2019 op 10:15

        Dag Peter,

        Jouw ervaringen leveren het bewijs dat die Portugese volksaard oorspronkelijk van aard is. Enorm hartverwarmend tijdens de heftige tijd die jij doormaakte.
        Ontroerend zeg dat wel, spontaan en zonder aanziens des persoons of nationaliteit.
        Blij verrast was ik om te zien dat je mij gaat volgen op Woordenbrei. Schrijven doe ik graag, maar nog fijner om te weten dat je m’n stukjes op prijs stelt.
        De belevenissen in Portugal van een typische Engelsman, Lee Middlenam, interesseren je vast en zijn wellicht herkenbaar. Daarover publiceer ik onder meer op mijn persoonlijke website.
        Een hartelijke groet en heel veel leesplezier toegewenst.

        Robert Steur

        Beantwoorden
  2. Madelief Groot zegt

    24 januari 2019 op 20:34

    Goedenavond Robert, ben stil van je prachtige verhaal, heeft enorme indruk gemaakt waarvoor dank.

    Beantwoorden
    • Robert Steur zegt

      24 januari 2019 op 21:29

      Dag Madelief,

      Fijn, dat jij hebt genoten van mijn stukje. En, reuze bedankt voor dit schitterende compliment.

      Met vriendelijke groet,

      Robert Steur

      Beantwoorden

Geef een reactie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Primaire Sidebar

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

en ontvang elke week gratis de nieuwste artikelen over Portugal in je mailbox.

Aanmelden

Zoek je iets?

Schrijvers gezocht

Zin om iets de publiceren op deze website? Neem contact op.

Tags

accommodatie Alentejo Algarve Aveiro Beiras boeken boekrecensie bosbrand Coimbra concert cultuur dagboek dieren economie emigratie emigreren fado feest fotografie gastronomie geloof geschiedenis kunst land Lissabon literatuur muziek natuurpark Noord-Portugal ondernemen Porto recept reizen sport steden taal taalweetjes traditie Trás-os-Montes verbouwen volksgebruiken wandelen weer werken wijn

Recente reacties

  • Francoise Vandenberghe op Ellendig Dure Poespas: “Beste Ik ben nieuwe hier. Zoals je kan lezen in mijn bericht heb ik nu ook al…”
  • Francoise Vandenberghe op Ellendig Dure Poespas: “beste Christian Oerlemans Ik heb ook zo mijn problemen met EDP, niet zo heftig als…”
  • Hendrik op Festival Vilar de Mouros: “https://youtu.be/MrW6zP161QI”
  • Hendrik op Festival Vilar de Mouros: “senhas do 25 de Abril Editar Com a transmissão de "E Depois do Adeus", pelos Emissores Associados de…”
  • Hendrik op Overwintertips voor Portugal en de Algarve: “'Maar mannen zoenen geen mannen, we zijn tenslotte niet in Griekenland' Toch zie ik het steeds…”

Portugal Portal

  • Email
  • Facebook
  • Instagram
logo Professionele website vanaf € 499

Meer weten?

© 2019 · Website gemaakt door Alva Design

  • Home
  • Inhoud
  • Over Portugal Portal
  • Archief
  • Privacy
  • Contact
loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres.
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.