“Rare jongens, die Romeinen.” — Obelix
Als kind verslond ik Asterix & Obelix‑strips. Inmiddels woon ik in Portugal en betrap ik mezelf erop dat ik hetzelfde zinnetje – rare jongens – soms zachtjes mompel, maar dan over de Portugezen. Vooral over de mannen.
Latin lovers & ochtendmensen
Laten we eerlijk zijn: Portugese mannen zijn leuker dan de meeste Nederlandse. Ze zijn geaard, weten wat ze willen en verrassen je – vooral in de zinderende zomer – met impulsieve bravoure en een gezonde dosis testosteron. Maar wie – zoals ik – om 05.00 uur creatief begint te borrelen, botst vroeg of laat op een culturele jetlag ⏤ in hun wereld start de avond pas ná negen uur. Terwijl zij nog aan de petiscos zitten, lig ik het liefst al languit met een boek.
Die verschillende ritmes merk je vooral aan tafel. Zij lunchen uitgebreid rond twee uur en dineren rond tien. Ik ontbijt juist vroeg, lunch licht en schuif mijn laatste hap rond zeven uur naar binnen. Dat vroege eetpatroon houdt mijn bloedsuiker stabiel en mijn energie constant – iets wat ik ook mijn cliënten leer. Niet met strenge diëten, maar door te luisteren naar het lichaam en de biologische klok.
“Ik wil eerst genoeg verdienen om voor je te zorgen”
Een van die charmante Portugezen had twee bedrijven en bleek zowaar bereid om rond 10.00 uur met mij koffie te drinken — áls het meezit. Goud waard! Toch bleek zelfs hij na verloop van tijd een nachtuil. Zijn creatieve piek begon precies wanneer de mijne afrondde.
Over parallelle werelden gesproken: er was er eens eentje die Frans en Portugees sprak, terwijl ik me red met Engels en Nederlands. Communiceren deden we met Whatsapp en Google Translate. Toch stond hij klokslag middernacht luid toeterend bovenaan mijn oprit — zijn manier om te zeggen dat hij er klaar voor was. Charmant? Absoluut. Praktisch? Nou ja… minder. Want ik had om 9:00 uur alweer cliënten gepland.
Portugal leeft laat en lang. Het Financieel Dagblad becijferde dat de gemiddelde Portugees bijna twee keer zo veel uren maakt voor grofweg de helft van het salaris. Geen wonder dat er altijd een side‑hustle of klusje tussendoor moet. Romantisch? Absoluut. Praktisch? Niet echt.
Ritme als fundament voor gezondheid
In mijn werk draait alles om ritme: drie volwaardige maaltijden, minstens vijf uur ertussen en een lange nacht‑vasten. Die simpele structuur geeft het lijf rust – en ruimte om te herstellen. Het is óók wat mij behoedt voor de vermoeidheid die vaak sluipt in een leven vol late diners en nog latere sobremesa‑gesprekken.
Begrijp me goed: ik houd van de Portugese manier van genieten. De lange lunches in de lentezon, een glas vinho verde dat net zo sprankelt als hun lach. Maar ik kies bewust welke gewoontes ik omarm en welke ik vriendelijk voorbij laat gaan. Want gezondheid is geen lijst met verboden, maar een persoonlijke puzzel van cultuur, biologie en plezier.
De charme blijft
Dus nee, ik date geen Portugezen meer. Niet omdat ze niet fantastisch zijn – integendeel. Maar omdat mijn ochtendlicht en hun avondglans simpelweg niet samenvallen. Toch glimlach ik nog steeds als ik langs een terras loop en een keurige heer opstaat om zijn stoel aan te schuiven voor een onbekende vrouw. Rare jongens, die Portugezen. Maar wát een stijl.
Meer lezen?
Portugal Portal staat vol verhalen over het leven tussen zee en saudade. Hoe vind jij je balans tussen Portugese gezelligheid en je eigen ritme? Deel het hieronder.
Grappig, je verhaal!
Mijn man en ik hebben wel een aantal van de Portugese eetgewoontes eigen gemaakt zoals de hoofdmaaltijd rond het middaguur en savonds enkel iets lichts, gewoon thuis! Bevalt prima!
Echter niet hun dag en nacht ritme!
Soms ja….Eten met Portugese vrienden kan wel eens savonds heel laat worden, thuis of op restaurant, maar meestal gebeurt dat uit eten toch rond het middaguur, al mag dat ook wel eens tot laat in de middag uitlopen! Gezelligheid kent geen tijd nietwaar? Onze Portugese dorpsgenoten doen trouwens niet veel anders dan wij, vroeg op, moestuinen bewerken, ontbijt, dan 1 u. warm eten, 5 a 6 uur “lancha”, en 9 uur nog soep of zo, en gewoon met de kippen op stok…..
Behalve als het feest is…..dan is alles anders en lopen er zelfs kleine kinderen nog rond tot in de kleine uurtjes…..Vroeg geleerd…..?
In grotere steden zal het wel anders gaan, zeker onder “jagende”, vast heel charmante vrijgezellen! Die leven ’s nachts ja….haha! Kan me voorstellen dat je daar niet altijd aan mee wil doen…..