Afgelopen jaar stelde ik maandelijks een selectie voor van nieuwe Portugese platen. Dat was telkens weer een delicate evenwichtsoefening, want het aanbod in de Lusofone muziekscene is van bijzonder hoge kwaliteit. Ik heb het mezelf nu nog eens extra moeilijk gemaakt door te proberen daar nog eens de beste tien releases van het jaar uit te selecteren, een soundtrack van wat je echt niet mag gemist hebben.
Dit lag dicht bij het onmogelijke, maar uiteindelijk is het me toch gelukt. De volgorde is niet belangrijk, dat zou pas een onoverkomelijke keuze geweest zijn. Ziehier mijn uitverkorenen (via de links vind je alle details, originele tekst en vertaling).
Sílvia Pérez Cruz & Salvador Sobral – Sílvia & Salvador (Album) – Een briljant Iberisch project.
Cara de Espelho – Elefante no Hemiciclo (single) – Supergroep brengt (politieke) satire.
Ão – Talvez (single) – Belgisch-Portugese sensatie verovert Europa.
Ricardo Ribeiro ft. Ana Moura – Maré (single) – Bangelijk mooi duet.
Blaya ft. Gisela João – Já Esqueci (single) – Urban music & fado.
Rui Massena – Parent’s House (album) – Popmaestro op piano.
Rodrigo Lourenço – Cliché (single) – Opvallende nieuwkomer.
Bandidos do Cante – Tanto Tempo – (single) – Als pop de cante alentejano ontmoet.
Carminho – Balada do país que dói (single) – Top fadista experimenteert.
Jouw mening graag
Wat mij echter ook ten zeerste benieuwt is wat jij hierover denkt. Het zou leuk en interessant zijn mocht jij laten weten welke Portugese muziek jou de afgelopen twaalf maanden speciaal is bijgebleven (het hoeven er daarom geen tien te zijn). Zet gewoon even jouw visie in een reactie.
Ik wens jullie allen alvast een gezond en muzikaal boeiend 2026.
Geef een reactie