Dit verhaal gaat over ons postkantoor in Paderne, dat werd geprivatiseerd maar inmiddels weer is genationaliseerd.
Onder de rook van Albufeira hadden de Padeirenses tot 2016 een CTT-postkantoortje in het hoofdstraatje voor de kerk.
Regelmatig als ik er kwam, stond er een flinke rij voor de balie. Er waren weliswaar twee balies maar nooit zag ik die andere bezet. De rij bestond vaak deels uit mensen die rustig even met andere wachtenden en de baliemedewerker stonden te praten over het wel en wee in Paderne. Zoveel gebeurt er niet in ons dorp maar haast is er ook niet.
Er is in Portugal al heel wat geprivatiseerd. EDP (elektriciteit) werd al lang geleden geprivatiseerd, Novobanco (bank) is net door de staat verkocht aan een Franse bank, en vliegbedrijf TAP jojoot al jaren tussen privaat en publiek.
Er is een voortdurende discussie in de Portugese politiek over privatisering. Rechtse stemmen houden vol dat de overheid zoveel mogelijk aan de vrije markt moet overlaten, maar linkse stemmen zeggen dat de overheid controle moet houden over essentiële diensten. De vervolgdiscussie is dan wat essentieel is. Is vliegen essentiëler dan de post?
Postonderneming CTT werd al opgericht in 1520 en werd bijna 500 jaar lang beheerst door de Portugese staat. Maar in 2013 en 2014 werd CTT in twee stappen volledig verkocht aan particuliere investeerders. CTT maakte in die jaren overigens leuke winsten, maar het waren de tijden van de bezuinigingstroika en de €909 miljoen verkoopprijs dempte de torenhoge staatsschuld weer een beetje. Een winstgevend bedrijf levert meer op dan een verliesgevend bedrijf.
De rekenmeesters van de geprivatiseerde CTT ontdekten dat er in Paderne niet genoeg werd verdiend en sloten het postkantoortje dus in 2016. In het gebouwtje kwam een dierenwinkel en de ontslagen baliemedewerker praatte in het vervolg gewoon in het café met de mensen van het dorp. In plaats van het postkantoortje kwam er een CTT-servicepunt in een textielwinkeltje, dat wel wat extra inkomsten kon gebruiken.
Maar de textielwinkelier klaagde steen en been. De verdiensten waren abominabel en de extra aanloop in de winkel leverde nauwelijks iets op. Na vijf jaar, toen het contract eindelijk afliep, ging het postagentschap over naar een nieuwe minimercado om de hoek. Die legde echter al binnen 6 maanden het loodje, postagentschap en minimercado gingen gebroederlijk ten onder. Een bloemisterij maakte vervolgens het huurcontract en CTT-contract van de grutter vol. De bloemiste rekende me een keer voor dat de CTT-verdiensten zo laag waren dat ze feitelijk ruim onder het minimumloon werkte. De opbrengst per handeling was centenwerk.
Nu wilde het toeval dat deze bloemiste ook vicepresident van de Junta de Freguesia van Paderne was, zeg maar het plaatsvervangend hoofd van de deelgemeente. De junta zat ruim in zijn jas, zowel gebouwtechnisch als financieel gesproken, en zo werd een oplossing voor het postagentschap gevonden.
Een halve meter boven het wapenschild van de junta van Paderne hangt nu het verplichte fonkelnieuwe ronde CTT-bord aan de gevel. Binnen is er een mooie nieuwe balie ingericht die bij toerbeurt wordt bemand door medewerkers van de junta. Ze klagen niet over de centenverdiensten, want ze krijgen gewoon aan het einde van de maand hun gegarandeerde ambtenarensalaris. Ze klaagden immers ook al niet over de karige vergoeding voor een in-levenverklaring (€2,50).
En zo houdt de Junta de Freguesia de Paderne met gemeenschapsgeld het postagentschap overeind, terwijl CTT in al die jaren geen cent verlies heeft geleden. Feitelijk is ons postkantoortje weer genationaliseerd, omdat de lokale bestuurders het essentieel vonden.
Maar wat nu als ook de laatste minimercado van Paderne dreigt te verdwijnen?
Is er dan nog ruimte bij de junta?
Ik woon al 15 jaar in Paderne maar CTT weigert al sinds het begin post te bezorgen bij mij thuis. Je kunt immers niet in alle hoeken en kieren van het uitgestrekte Portugal brieven gaan afleveren. Dus hebben we een caixa postal (brievenbox) aan het begin van onze ‘wildernis’ en een apartado (postbus) in het postkantoor. Maar afgelopen week bestelde ik het Portugese Asterixboek bij Amazon, en dat werd afgeleverd door, je raadt het al, CTT!
Aan mijn voordeur!
Nu begrijp ik ook wel dat het hele postgebeuren met zijn vaste postzegelprijs ongeacht waar de brief heen moet, andere regels moet hebben dan een pakketdienst. Maar toch, een beetje raar is het wel…
Geef een reactie