Portugal is niet een land dat erg aan de autosport is verknocht. Slechts één keer in de geschiedenis van de grand prix staat een Portugees op het Formule 1-podium. In 2005 behaalt Tiago Monteiro de derde plaats op het circuit van Indianapolis in de Verenigde Staten.
Sinds dit jaar ben ik in de ban van het F1-circus. Een vervuilende en totaal zinloze bezigheid, ik weet het, maar toch houdt de Grand Prix me in een verslavende wurggreep.
De wedstrijden spelen zich af op een gesloten circuit. De eerste Grand Prix F1-race vindt plaats in 1950 op Silverstone (VK). De Italiaan Giuseppe Farina wint in een Alfa Romeo.
De Portugese circuits
Portimão
Het Autódromo Internacional do Algarve is een circuit van 4,692 kilometer lang dat in 2008 klaar is voor gebruik. Het circuit is goedgekeurd door de FIA (Internationale Federatie van Autosport), maar maakt geen deel uit van de F1-Grand Prix. Wel is het een vooraanstaande testlocatie. Door de COVID-19-pandemie moest het Formule 1-seizoen aangepast worden en het besluit werd genomen om op 25 oktober 2020 de GP op Portimão te verrijden. Ook dit jaar is er op het circuit van de Algarve gereden (2 mei 2021). Beide keren was 7-voudig wereldkampioen Lewis Hamilton de winnaar.
Estoril
Het circuit van Estoril wordt in 1972 in gebruik genomen, maar pas in 1984 wordt er de ‘crème de la crème’ van alle wereldkampioenschappen, de Grand Prix F1, verreden.
Estoril maakt deel uit van het historisch GP F1-archief. Legendes als Niki Lauda, Ayrton Senna en Michael Schumacher behaalden er hun overwinningen en wereldtitels.
In twaalf jaar tijd ondergaat het circuit enkele veranderingen om in overeenstemming te blijven met de nieuwste veiligheidsnormen, zoals in 1993 en in 1994. Nu worden er alleen andere races (motoren en kleine auto’s) gereden.
Boavista (Porto)
Het Boavista-circuit was een stedelijk autocircuit in de stad Porto, te vergelijken met Monaco. Het eerste jaar dat er de Grand Prix gereden wordt, is 1958. Tegenwoordig is het Boavista een visueel circuit waar je kunt racen met behulp van een simulator.
Monsanto (Lissabon)
Het Monsanto Park werd lang geleden eenmalig gebruikt als een stratencircuit voor de Formule 1. Het natuurlijke parcours is in 1954 aangelegd en wordt doorkruist door tramrails. De Grand Prix werd er in 1959 gehouden. Deze wedstrijd werd gewonnen door Stirling Mos (overleden in 2020).
De grootste vervuiler
De Grand Prix wordt geracet door 10 teams bestaande uit 2 coureurs met een auto. Een F1-raceauto verbruikt ongeveer 110 kilogram brandstof per keer. Per Grand Prix-seizoen wordt er dus eventjes 52.784,20 liter brandstof doorheen gejaagd. Als je denkt dat dit belachelijk veel is voor puur entertainment, dan moet je weten dat het vervoeren van de bolides en alle mikmak eromheen nog vele malen vervuilender is. De jaarlijkse CO2-voetafdruk van F1-racen is 256.000 ton. In die gigantische uitstoot is de impact van alle meereizende fans en fanaten nog niet meegeteld.
Weetjes
Formule 1-auto’s zijn de snelste raceauto’s. Ze bereiken snelheden van 375 km per uur.
Het woord ‘Formule’ verwijst naar een serie regels waaraan de auto’s van alle deelnemers moeten voldoen. F1-racen is elke vorm van motorsport, die door de FIA is aangenomen, met een stoel en met open wiel. Elke F1-race maakt gebruik van een puntensysteem waarbij de punten van elke race worden opgeteld om twee wereldkampioenen, één coureur en één constructeur te bepalen.
Tijdens een race verliest een coureur tot 4 kg aan gewicht door transpireren in de hete cockpit, die uitgerust is met een watertank waar de coureurs uit kunnen drinken via een pijp. F1-helmen ondergaan hittetesten door ze ongeveer 45 seconden bloot te stellen aan een vlam van 800 graden Celsius.
Coureurs krijgen nummers toegewezen; de regerend kampioen krijgt nummer 1 en zijn teamgenoot nummer 2 de rest van de nummers worden toegewezen volgens de teamstand van het vorige seizoen. Het nummer 13 is slechts 2 keer toegewezen in 1963 en 1976 aan de Britse Divina Galiva.
De nek van een Formule 1-coureur is onevenredig dikker dan de rest van zijn lichaam. Coureurs besteden tot anderhalf uur per dag aan het versterken van hun nek. De krachten die vrijkomen bij bochten en afremacties, zoals in 3 seconden van 300 kilometer per uur naar stilstand, zijn meer dan enorm.
En de vrouwen?
De eerste coureur is de Italiaanse Maria Teresa de Filippis die in 1958 en 1959 aan vijf races deelneemt en tiende wordt in de Belgische Grand Prix van 1958. Vijftien jaar later probeert een andere Italiaanse coureur Lella Lombardi om een naam van betekenis in deze sport achter te laten. Ze doet drie seizoenen mee (1974-1976) en in totaal doet ze mee aan zeventien races waarvan ze er twaalf uitrijdt. Haar beste race is de Spaanse Grand Prix van 1975 waar ze als zesde eindigt. Tot nu toe is zij de enige vrouw die punten scoorde in een Grand Prix.
In 1976 probeert de Britse Divina Galica zich te kwalificeren voor de Britse Grand Prix net als Lella Lombardi. Beiden worden niet gekwalificeerd. In 1980 probeert de Zuid-Afrikaanse Desiré Wilson zich te kwalificeren voor de Britse Grand Prix, maar dat lukt niet. In hetzelfde jaar wordt ze de enige vrouw die een F1-race, van welke aard dan ook, wint als ze op 7 april 1980 op Brands Hatch winnaar is van de Britse Aurora F1-kampioenschap. Op Brands Hatch is er nu een Wilsontribune. De laatste vrouw die zich probeert te kwalificeren voor een Formule 1-Grand Prix is de Italiaanse Giovanna Amati in 1992. Ze probeert zich te kwalificeren voor drie races, maar faalt in alle pogingen.
Girls on track Rising Star Programma
De FIA Women in Motorsport-commissie zal ook in 2021 weer op zoek gaan naar vrouwelijk talent in de autosport. Maya Weug heeft een Belgische moeder en een Nederlandse vader. Zij begint op 7 jarige leeftijd met racen in de kartsport. Twee jaar later debuteert ze op wedstrijdniveau in een regionale competitie in Spanje. Na het winnen van de FIA Girls on Track Rising Stars-competitie wordt op 22 januari 2021 bekendgemaakt dat zij als eerste vrouwelijke coureur is vastgelegd door de Ferrari Driver Academy, het talentenprogramma van het Italiaanse Formule 1-team Ferrari. Zij zal in het seizoen 2021 uitkomen in de Formule 4 en wellicht uiteindelijk de F1.
De Portugese coureurs
Tiago Monteiro, 1976
De race in 2005 in Indianapolis is één van de merkwaardigste Grand Prix-evenementen ooit. Er was een probleem met de Michelin banden die door zeven van de tien teams werden gebruikt (Renault, BAR Honda, Williams, McLaren, Sauber, Red Bull en Toyota). De banden bleken niet bestand tegen de kracht die op het ovale deel van het circuit werd uitgeoefend, wat verschillende ongelukken tijdens de training veroorzaakte. Na koortsachtig alle opties en oplossingen te hebben bekeken, besloten de zeven teams aan de vooravond van de race zich terug te trekken. Uiteindelijk stonden zes auto’s aan de start: 2 Ferrari’s, 2 Jordans (waarin Tiago Monteiro) en 2 Minardi’s.
Pedro Lamy, 1972
José Pedro Lamy Viçoso maakte zijn Formule 1-debuut in 1993 en deed mee aan de 32e Grand Prix voor Lotus, omdat hij inviel voor Alessandro Zanardi, die geblesseerd was. Hij scoorde geen punten, maar het lukte hem wel om een contract voor 1994 te krijgen.
Tijdens een testrit op Silverstone brak hij zijn beide benen en kon een jaar niet meer racen. In 1995 moest hij invallen voor Pierluigi Martini op het circuit van Adelaide. Hij scoorde toen één punt voor het team van Minardi. In 1996 eindige de F1-carrière van Lamy.
Pedro Chaves, 1965
Pedro Matos Chaves maakte zijn Formule 1-debuut in 1991 en nam deel aan 13 Grands Prix, maar het lukte hem niet om zich daarvoor te prekwalificeren, dus hij mocht geen enkele wedstrijd starten.
Mário de Araújo Cabral, 1934
Mário Veloso de Araújo Cabral reed viermaal een Grand Prix, waarvan hij er één finishte. Zijn eerste Grand Prix in 1959 reed Cabral op Monsanto. Hij eindigde toen als tiende. In 1964 was het de laatste keer dat hij meedeed.
Alle Grands Prix op Portugese bodem
| 2021 Lewis Hamilton, Mercedes, Portimão | |||
| 2020 Lewis Hamilton, Mercedes, Portimão | |||
| 1997-2019 Geen Grands Prix | |||
| 1996 Jacques Villeneuve, Williams-Renault, Estoril | |||
| 1995 David Coulthard, William-Renault, Estoril | |||
| 1994 Damon Hill, William-Renault, Estoril | |||
| 1993 Michael Schumacher, Benetton-Ford, Estoril | |||
| 1992 Nigel Mansell, William-Renault, Estoril | |||
| 1991 Ricardo Patrese, William-Renault, Estoril | |||
| 1990 Nigel Mansell, Ferrari, Estoril | |||
| 1989 Gerard Berger, Ferrari, Estoril | |||
| 1988 Alain Prost, McLaren-Honda, Estoril | |||
| 1987 Alain Prost, McLaren-TAG, Estoril | |||
| 1986 Nigel Mansell, William-Honda, Estoril | |||
| 1985 Ayrton Senna, Lotus-Renault, Estoril | |||
| 1984 Alain Prost, McLaren-Tag, Estoril | |||
| 1983- 1961 Geen Grands Prix | |||
| 1960 Jack Brabham, Cooper-Climax, Boavista | |||
| 1959 Stirling Moss, Cooper-Climax, Monsanto | |||
| 1958 Stirling Moss, Vanwall, Boavista |
.jpg#/media/File:VP_Racing_Fuel_(7612848158).jpg){kind=link}
Zó Lotte, jij bent van vele markten thuis. Vandaag ben je dus niet aanspreekbaar?
Veel plezier!
Natuurlijk kunnen we ons van alles gaan afvragen in hoeverre is dit fair, maar dat geldt voor het hele F1 seizoen, voor de sport , en wellicht het leven, in het algemeen. Sometimes you win and sometimes you lose.
Vandaag, voor mij, zegeviert de jeugd, innovatie, risico nemen en de “underdog” ten opzichte van de rijke geoliede machine, die denkt dat de tijd stil staat.
Maar de grootste overwinning, in mijn optiek, is als er volgend jaar een F1 met elektrische auto’s wordt gereden.
Hallo Lotte, tja, hoe verklaar je deze gekte in Nederland? We zijn voor de winnaar natuurlijk. Ik weet dat Braga ook een circuit heeft, maar dat wordt natuurlijk niet voor de F1 gebruikt. Wel voor karten en andere autosport. Het ligt kort bij onze B&B, dus regelmatig hebben wij racegasten!
Wat een leuk en verassend compleet stuk over de F1 en Portugal. Als autosportbeoefenaar en Portugalfan (deze week huis gekocht in Sesimbra) waardeer ik dit zeer!