Nieuw elan

Opgeroepen door een opmerkelijke kop boven een nieuwsbericht.  

Nieuwe wandelroute in het oude centrum van Albufeira.

Een verkenningstocht die de gemeente heeft uitgezet, vermeldt het artikel. Belangstellenden zijn uitgenodigd om de oude binnenstad te komen ontdekken. Het nieuwe initiatief is een stedelijk circuit.

Ontspanning

Met een hoofdroute en drie complementaire trajecten. Bedacht voor wandelliefhebbers die geschiedenis, erfgoed en de belangrijkste bezienswaardigheden in en om de stad willen ontdekken. Een parcours dat je kunt volgen via aanwijzingen in de bestrating, sluit de journalist af. 

Toeristen in Vilamoura en Albufeira moeten worden vermaakt, dus geen betere manier dan een rondrit te organiseren.  Wie zin heeft, kan af en aan rijden door de straten tussen die twee plaatsen.  Nota bene in een knalrode dubbeldekkerbus met een open dak.  Voorzien van hop-on, hop-off-keuzemogelijkheid, inbegrepen bij de ritprijs van het verkozen abonnement. 

Aardig idee en reuzefijn voor de gemiddelde vakantieganger.  Teveel keurslijf voor mijn persoon die het liefst zijns weegs gaat over zelfgekozen paden. Natuurlijk kun je ook met het openbaar vervoer die kant op. Keus genoeg en zelf weten, want een aardige tippel is het wel vanuit Olhos de Água.  

Heen en weer terug met de benenwagen, dan moet je wel een kleine vijftien kilometer willen stappen.  Stappen in Albufeira, onze oudste kleinzoon Ilian kreeg er maar geen genoeg van.  Na een weekje vakantievieren was ie helemaal leeg. Voornamelijk vanwege de afstanden die hij en z’n maten lopend aflegden, gaf hij ruiterlijk toe.  

Vertier

Maar er is meer te doen, dan het uitgaansleven waar voornamelijk jeugdigen hier voor komen. Zoals kennismaken met wat resteert van het oorspronkelijke vissersdorpje. Van glopjes, doorkijkjes, onder boogjes naar trapstraatjes.  Op Praça da República, staat de prachtige klokkentoren, het beeldmerk van het authentieke dorpje dat Albufeira ooit was. 

Een sympathieke poging om deze vakantiebestemming anders op de kaart te zetten. Met toevoeging van een dosis cultuur aan het eendimensionale imago van de Strip. Overladen met discotheken waar je hele nachten kunt dansen, eten en drinken in Hollandse cafés, karaoke- en sportbars.  Ach, het vuur van de jeugd is benijdenswaardig, schreef Carlos Ruiz Zafón. 

De jeugd is als een grillige vriendin. We weten haar pas te begrijpen en op waarde te schatten als ze bij een ander is, om nooit meer terug te keren. 

Stap op de roltrap vanaf Pau da Bandeira naar beneden; de meeste mensen houden aanvaardbare afstand van elkaar.  Immers, twee meter geldt als norm, hoewel sommigen daar kennelijk niet aan doen. Meer vluchten naar zon en zee, meldt RTL Nieuws.  Vooral in de laatste weken voor de herfstvakantie in 2021, vergeleken bij dezelfde periode in 2019.

Opmerkelijk dat er flinke verschillen zijn tussen uiteenlopende windstreken. Ondanks de crisis blijkt sprake van toename van het aantal vliegreizen vooral in de categorie voor zonaanbidders. Goed merkbaar dat veel reislustigen deze kant zijn opgekomen. Immers Albufeira is een van de meest toeristische plaatsen in de Algarve. Ieder jaar komen miljoenen zonzoekers hier vakantievieren. 

(On)rust

In de top tien van meest populaire reisdoelen onder Nederlanders. Afgeladen, bijna verstikkend voelt het centrum met (teveel) toeristenrestaurants, souvenirwinkeltjes, eet- en drinkgelegenheden. Rij aan rij, uitnodigende terrassen waarlangs je loopt. Overheerst door een atmosfeer die bezwangerd is door een mix van internationale keukenluchtjes. 

Gehinderd door opdringerige, bijna irritante horecamedewerkers. Belast met de opdracht om zoveel mogelijk passanten te verleiden. Tot een consumptie gezeten aan krap bemeten terrastafeltjes onder begeleiding van oorverdovende muziek.

Een sfeerbeeld dat mijlenver af staat van gastvrijheid en culinair genieten op je gemak. Aangeklampt met vriendelijk geuite bom dia’s, maar feitelijk geveinsde sympathie. Massacommunicatie voor de bühne, gedreven door commercieel gewin.  

Op zoek naar een adempauze en gevonden in de smalle straatjes met muurschilderingen op sommige gevels van witgekalkte huizen. Waarop afbeeldingen prijken uit de tijd dat deze toeristenmagneet nog een vredig vissersdorp was. Kunstzinnig beschilderde elektriciteitskastjes die het straatbeeld in de ‘oude’ stad weten op te leuken.

Jeugdig

Knalblauw is de oceaan vanaf het hoge pad over Rua da Bateria. Dat passerend jonge stel, verliefd, ach onbedorven jeugdigheid. Herinneringen aan een tijd die niet op kon, naar ‘t scheen. Haar gezicht wordt verlicht door een mysterieuze gloed. Als van de avondzon na een regenbui. Een tafeltje verderop zie ik hen zitten.  

De een luistert, de ander praat met handen en voeten, zachtjes niet te horen wat ze zeggen. Op haar gezicht, zo blank, delicaat als melkglas verschijnt een roze blos. Een beetje in de war, ogenschijnlijk. Ze lijken een echo van elkaar zoals de een opkijkt en iets achterover leunt. Terwijl de ander, voorover buigt en de blik omlaag richt. Alsof ze een gebarenspel opvoeren. 

Geniet nog een laatste keer van een blik over de oceaan of neem een duik in het water vanaf een van de prachtige stranden. Hand in hand op de terugweg naar Olhos, onvergelijkbaar met dat amoureuze paartje, qua leeftijd zeg dat wel. Voorzichtig vanwege de steile hellingen op en af over de ongelijkmatige bestrating.  

Want één verkeerde stap is al genoeg en dan ben je zomaar de klos. Nu en dan stilstaan om af te koelen. Dankzij de schaduw die een eucalyptusboom ons gastvrij aanbiedt met een verrassende toegift: heerlijk geurend. Weer verkwikt doorlopen vervuld van een nieuw elan.