Twee euro entreegeld. Per persoon zegt de vrouw tegen mij. Verschanst achter haar tafeltje. Verontschuldigend leg ik een twee-euromuntstuk erbij. Opsmuk Net ... Lees meer »
Over Robert Steur
Rode duivel
Zodra de laatste ochtendnevel aan de horizon omhoog rolt. Verwarmd en langzaam opgelost door de zonneschijn. Opent de hemel zich boven mijn hoofd. Als een groot ... Lees meer »
Eindeloos
Ongemerkt hap ik naar adem, vol ontzag. Beneden ligt hij te schitteren in de vroege ochtendzon. Onverschillig als een ansichtkaart. Begrensd door het spierwitte ... Lees meer »
Open deur
Eindelijk een eind aan primitief bivakkeren. In kommervolle woonomstandigheden. Ik ben een anders mens geworden. Sprak hij zich uit, laatstelijk. Elke straat ... Lees meer »
Schone schijn
Soepel gleed hij over de groene landweg. Een rode BMW cabrio. Opvallend als een exotische papegaai. De chauffeur droeg een baard van drie dagen. Hij wierp donkere ... Lees meer »
Tijd
Ze slapen vast nog hun roes uit. Al die middernachtelijke boemelaars. Onbekommerd op één oor. In Praia da Oura overvleugeld door een ongebreideld volgestouwde ... Lees meer »
Jakkeren
Autorijden in Portugal. Over het algemeen niet anders dan in Nederland. Soms verschilt het nogal. Minder goed onderhouden wegen. Met flinke gaten, hier en daar. Of ... Lees meer »
Omhoog
Effectief om prikkels uit te sluiten. Beter na te denken. Want aandacht vragende ogen schijnen af te leiden. Omhoog, hoger, hogerop waarna een scherpe afdaling. ... Lees meer »
De pianoman
Mozart ... muziek die klinkt als naderend onheil. Sluipenderwijs verandert de sfeer. Die mij doet denken aan natte, kille belofteloze dagen. Met dat oer-Hollandse ... Lees meer »
Zelfportret
Teruggekeerd na de seizoenswisseling. Het pad aflopend los ik hem in. Die belofte aan mijzelf. Het verschil met novemberweer dringt zich op. Vandaag is niet zomaar ... Lees meer »