• Spring naar de hoofdnavigatie
  • Door naar de hoofd inhoud
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst
Logo Portugal Portal

Portugal Portal

Voor Portugalliefhebbers en -fanaten

  • Wonen & Werken
  • Natuur & Ontspanning
  • Eten & Drinken
  • Cultuur & Maatschappij

Pasen

Door Han Overkamp 7 reacties
Gepubliceerd op 14 april 2017 bijgewerkt op 2 augustus 2020

Een Engels echtpaar koopt in de jaren 80 van de vorige eeuw een stuk grond met een ruïne erop in de heuvels van de Serra de Caldeirão (Algarve). De man gaat aan de slag met de renovatie en opbouw van hun nieuwe huis en de vrouw helpt mee waar het kan. Ondertussen houdt zij een dagboek bij. Allengs blijkt dat de Portugese buurtbewoners (allemaal ouder of oud) hen steeds meer betrekken in hun dagelijks leven. Uit haar dagboek volgen hier belevenissen met Pasen

Palmzondag

Jacinta van Casa Velha bracht ons een bezoek op zondagmiddag (Palmzondag) met haar stromand vol eieren en citroenen. Ze zei dat we deze spullen nodig hadden om Fatias te bakken voor Pascoa. Ik pakte het woordenboek om deze woorden op te zoeken en Jacinta lette op mijn gezichtsuitdrukking om te ontdekken of de woorden er wel in stonden en of ik haar begrepen had.

Fatias zijn pannenkoeken en Pascoa is Pasen en zij zag dat ik dit begrepen had. Ik vertelde haar dat wij in Engeland met Pasen chocolade-eieren eten.

Goede Vrijdag

Goede Vrijdag was een merkwaardige dag. Lucinda kwam ook langs om eieren en citroenen te brengen en gaf instructies hoe de pannenkoeken te maken. Ze wilde helemaal niets eten en dronk alleen een glas water. Ze zei dat het vandaag een vastendag was en dat werken op deze dag verboden was voor haar. Dit werkverbod scheen niet voor mannen te gelden. Want we zagen later José van Casa do Forno aardappelen poten en ook in andere tuinen, waar we langs liepen, waren mannen bezig met poten.

Toen ik Jacinta van Casa Velha vroeg waarom die mannen allemaal zo aan het werk waren, zei ze dat het nieuwe maan was en dat aardappelen juist op deze dag gepoot moeten worden.

Ook Maria van Casa do Forno had op deze dag geen vrijstelling van werken. Ze was er druk mee bezig om bundels brandhout bij elkaar te rapen op de heuvel achter ons huis. Als geschenk voor ons liet ze een bundel achter bij de achterdeur.

Ze worstelde zich de heuvel af met per keer zo’n bundel hout op haar rug. Ze zag er dan uit als een grote egel. Mijn man bood haar aan om alles in een keer naar beneden te brengen met onze bestelwagen. Maar alleen al de gedachte aan zoiets maakte haar aan het schrikken. Dit was nu eenmaal vrouwenwerk en ze zou liever sterven dan hulp van een vreemde te accepteren.

Rond de middag waren de eierkoeken klaar. Ze zagen er feloranje uit, de kleur van eigeel. Jacinta kwam langs en ze trok een vies gezicht toen ze de koeken zag. Ze zei dat ze zonder melk gemaakt hadden moeten worden. Ze wilde er niets van proeven.

Paasbrood

Later in de middag kwam Maria, de vrouw José, de bouwvakker die mijn man helpt, langs om ons een traditioneel paasbrood te brengen, dat ze voor ons had gebakken in haar broodoven. Dit brood bestond uit de gebruikelijke plaatselijke mix van meel, suiker en citroen, gekruid met kaneel en kort in zwijnenboter gekookt. Met dit verschil dat in dit brood drie eieren zaten, nog in de schaal.

Paasbrood met eieren in de schil. Foto Carlos Pacheco

Overal waar wij naar toe gingen dit weekend, bood men ons paasbrood aan, iedere keer met dat ei met schaal erin. Ik heb nooit begrepen hoe je dat moet eten, moest ik zoiets eten en uitspugen? Ik hield me rustig tot ik stiekem de eierschalen in mijn tas kon verbergen.

Op Paaszaterdagavond was er een voetbalwedstrijd in het aangrenzende dorp. We gingen ernaartoe. Daarna zagen we een dansvoorstelling van de plaatselijke folkloregroep. Leuk dat we een paar dansers herkenden en de inhoud van de liedjes konden verstaan. Meestal gingen ze over het dagelijks werk, zoals wieden, planten en iemand het hof maken, wat een lievelingsthema scheen te zijn, omdat het aanleiding is voor veel voor-de-gek-houderij en grappig doen tijdens het dansen.

Paaszondag

Op Paaszondag trokken wij onze beste kleren aan. De feestelijke atmosfeer had ons te pakken. Eerst gingen we naar het postkantoor om in de cel onze familie te bellen. Op de terugweg gaf Maria ons een stuk koek en een glas medronho en zij wenste ons en onze familie een vrolijk paasfeest. Daarna liepen we langs een van de vele drankstokerijen waar men ons weer een medronho aanbood. Deze kwam vers uit de destilleerderij en was nog warm en zeer sterk.

’s Middags waren we uitgenodigd in Casa do Forno, om een speciale reden, want schoonzoon Francisco, die in Frankrijk woont en werkt, was gekomen om zijn ouders te bezoeken en hij was vandaag een dagje op bezoek bij zijn schoonouders.

Jacinta had veel werk verzet. Ze is altijd gretig om wat van ons te leren en kijkt goed naar hoe wij het doen. Ze wilde indruk maken op ons allemaal en had daarom de keukentafel met een plastic tafelkleed en fraai aardewerk gedekt.

We troffen schoonzoon Francisco op het erf en waren snel in gesprek met hem in het Frans en in het Portugees door elkaar. We zaten in de zon, dronken de wijn van José en amuseerden ons goed. Ik wilde graag  Francisco gebruiken als een brug tussen ons en onze buren. Omdat hij hier is opgegroeid en daarna naar Frankrijk is gegaan. Hij kon inderdaad veel gaten vullen in de wederzijdse conversatie en aan Jacinta en José dingen over ons uitleggen, die wij hen niet goed konden verklaren. Het werd een zeer interessante ontmoeting

Daarna riep Jacinta ons in de keuken te komen, waar wij gingen zitten, brood met olijven aten en wijn dronken, waarbij zij ons een eenpansgerecht serveerde van geitenvlees met aardappelen. Een Portugees maal bestaat altijd uit meerdere gangen en het nog een keer opscheppen voor de tweede of derde keer wordt je daarbij gewoon opgedrongen. Daarom is het erg moeilijk in te schatten hoeveel men zou moeten opdoen. Het geitenvlees was heerlijk en zacht en José zei erbij dat het van een van zijn geitjes kwam.

Na dit gerecht haalde José een pan uit de broodoven en aten we vlees van wildzwijn met een saus, waarin we zoals gebruikelijk ons brood doopten. We dachten dat dit alles was en we leunden met volle buik naar achteren, toen de volgende gang begon. Dat was koude lever met uien. Dit is een heel eigengereid smakend gerecht en het is beter als men dan nog honger heeft. Francisco en José schepten grote porties op, terwijl wij weinig namen en het eigenlijk liever niet aten.

Gezouten lever wordt gedroogd gekocht en is dan zo hard als een steen. De lever moet twintig uur lang in water weken, voordat ze gekookt wordt. Voor onze smaak is het beter als het water regelmatig ververst wordt, maar de inheemse bevolking geniet wel van de sterke smaak en daarom is voor hen dat water verversen niet zo belangrijk. Het ruikt en smaakt in ieder geval behoorlijk sterk, maar het is met knoflook en uien erbij toch een zeer smakelijk gerecht.

We worstelden ons door het levergerecht heen en daarna serveerde Jacinta salade met uien en een dressing van olijfolie, azijn, zout en koriander. Dat kregen we wonderwel helemaal op, ondanks dat we al veel te veel gegeten hadden bij de vorige gangen. Tegenwoordig eten wij zelf altijd salade tot slot van de maaltijd, omdat dat verfrissend is na het grote zwelgen.

Hoe dan ook, dit was niet de laatste gang, we waren het paasbrood helemaal vergeten.

Francisco en José waren nog vol in actie, maar mijn man had het opgegeven en de goede omgangsvorm zegt dan dat ik er dan wel een stuk van moet eten. Ik vroeg om een klein stuk want ik had natuurlijk al genoeg op. Onzin, zei Jacinta en ze legde een groot stuk brood met een ei erop op mijn bord. Je bent veel te mager, zei ze. Sta maar op en huppel wat door de kamer en daarna is er wel weer ruimte. Ik wist uit ervaring dat het geen zin had met haar in discussie te gaan en dat het makkelijker was om toe te geven en de koek op een of andere manier weg te krijgen.

Ik merkte wel op dat Jacinta zelf niet veel gegeten had en Maria had slechts haar gebruikelijke portie brood met saus op.

Tot slot hielden José en Francisco op met eten en schonk José nog meer wijn in. We hadden nu veel dorst, wat de zaak ingewikkeld maakte. Omdat we niet het risico wilden lopen water uit hun bron te moeten drinken, dronken we veel meer wijn dan goed voor ons was. En dan ook nog een paar glazen medronho.

Toen Jacinta een huisgemaakte geitenkaas tevoorschijn haalde, waren we zeer opgelucht dat de beide mannen bedankten en voor ons een stuk kaas werd ingepakt om mee naar huis te nemen.

Het is moeilijk voor te stellen hoeveel wij deze middag gegeten hadden. Niet voor de eerste keer verwonderde ik mij erover waar deze kleine mensen zoveel eten laten en waarom de eetlust van Portugezen in het algemeen veel groter is dan de onze, die ook niet echt klein is. We konden ons nauwelijks meer bewegen en gingen direct bij thuiskomst op bed liggen om het eten er eerst maar ‘uit te slapen’.

Overgenomen uit het boekje Wild Herbs and Happiness met toestemming van Associação in Loco. Vertaling: Han Overkamp


« Wind, wifi en Wifi
Mooi man! »

Categorie: Cultuur & Maatschappij, Eten & Drinken Trefwoorden: Pasen

Over Han Overkamp

Rond de eeuwwisseling verhuisden ik en tarsilla van Zeist naar de Serra d’Estrella (Torrozelo) en later naar de Algarve (Olhão). Van een voorgenomen verhuizing naar Sintra is het niet meer gekomen; het leven bleek weer eens sterker dan de leer. Terug in Zeist, na tien jaar, ervoeren we dat we in Nederland harder nodig waren dan in Portugal. Sinds 2018 schrijf ik voor dit portaal. Begonnen met de serie taalweetjes ben ik allengs vaker over onderwerpen uit de geschiedenis gaan schrijven. Daarbij zet ik graag de Algarve in het licht; iets wat ik mij al had voorgenomen in de tijd dat we er woonden.
Geschiedenis is een boeiende hobby, vooral omdat veel van wat nog als ‘nationale trots’ wordt beleefd nu ter discussie staat, ook in Portugal. Waren onze Gouden Eeuw en de daarmee samenhangende rijkdom misschien wel een hel voor onze koloniën? Zijn al die standbeelden (ook die in de Algarve) wel verdiend? Waren die ‘ontdekkingen’ toentertijd eigenlijk agressieve veroveringen? Laat je verrassen!

Lees Interacties

Reacties

  1. Cees van Eijk zegt

    16 april 2017 om 09:16

    cOMPLIMENTEN , zeer leuk verhaaal.

    Beantwoorden
  2. Toke lugtenberg zegt

    16 april 2017 om 09:54

    Toke Lugtenberg 16-04-2017
    Een mooi verhaal, ik zie het zo voor me gebeuren.

    Beantwoorden
  3. Jan w zegt

    16 april 2017 om 11:01

    Leuk om te lezen. Maar ik blijf benieuwd wat er met die eierschalen gedaan moet worden

    Beantwoorden
  4. Marjan zegt

    16 april 2017 om 12:24

    Inderdaad…..wat is nu de bedoeling van de eieren met schaal in het Paasbrood???

    Beantwoorden
    • Han Overkamp zegt

      16 april 2017 om 14:31

      Gewoon uit het brood halen, pellen en opeten.
      zo deden wij dat en we werden er niet op aan gekeken
      In het verhaal is sprake van onzekerheid, bangheid om de gastvrouw voor het hoofd te stoten.
      denken dat ’s lands wijs ’s lands eer zover gaat dat je je moet schamen dat je zoiets niet weet
      dus lach erom en wie weet overkomt het je zelf ook nog eens.

      Beantwoorden
      • Marjan zegt

        18 april 2017 om 19:12

        Dat is ook zo, ik denk niet dat iemand verwacht dat je de schalen ook opeet…..Dank voor de reactie, marjan.

        Beantwoorden
  5. Helena zegt

    16 april 2017 om 14:33

    Bedankt voor jouw mooie verhaal, Han. We wachten nu nog met spanning af over het vervolg van de eieren met schaal?

    Beantwoorden

Geef een reactie Reactie annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ook leuk om te lezen

Foto van twee kinderen die op een verlaten strand naar het water rennen
Feestdagen en vrije dagen in Portugal
Een luchtig, lekker paasbrood: de folar
Pasen in de Beiras: mooi versierd
Pasen in de Beiras

Primaire Sidebar

Zoek je iets?

Kenters

Wil je Portugal Portal volgen?

Kies voor de nieuwsbrief, voor follow.it of voor sociale media

Kies hier

Onze sponsoren

Bekijk de sponsoren

Trefwoorden

Alentejo Algarve Aveiro Beiras boeken boekrecensie Coimbra column Corona cultuur dieren economie emigratie emigreren fado feest gastronomie geloof geschiedenis kunst land Lissabon literatuur milieu muziek natuur natuurpark Noord-Portugal overwinteren Porto Portugal recept reizen steden taal taalweetjes toerisme traditie Trás-os-Montes vakantie verbouwen volksgebruiken wandelen werken wijn

Recente reacties

  • Henk Eggens op Fietsen mee met de auto: wat mag?: “Beste Peter, Ik kan geen definitief advies geven, maar: 1. Thule is, geloof ik, een topmerk. Of het merk en…”
  • Peter van Diermen op Fietsen mee met de auto: wat mag?: “Hallo Henk, wij reizen door Europa met 2 fietsen op een vaste trekhaak. de drager van het merk Thule is…”
  • Leni Vermeiren op Een Vlaming in Portugal: “Dag Ann Wat een toffe reactie..ik lees het nu pas Ik herinner me jou nog goed.. een hele geïnteresseerde leerling”
  • Mariska Roos op Een dag zonder stroom: “Fijn al deze informatie en het zal ons helpen bij een volgende stroomstoring. Wij hadden ons ook niet ècht goed…”
  • Mariska Roos op De Portugese taal: “Hallo David, Onze leraar woont in de Beiras net als wij, bovendien heeft hij een lange wachtlijst. In Lissabon zit…”

Footer

  • Home
  • Over Portugal Portal
  • Alle artikelen
  • De schrijvers van Portugal Portal
  • Privacy
  • Cookie policy
  • Contact

Wil je Portugal Portal volgen?

Dat kan op drie manieren!

Kies hier

Portugal Portal

Meer informatie over Portugal Portal

mailportugalportal@gmail.com

  • E-mail
  • Facebook
  • Instagram

© 2025 Copyright Portugal Portal 2023

Beheer cookie toestemming
Om deze website goed te laten werken, te optimaliseren en personaliseren en content van social media te kunnen tonen worden cookies geplaatst.
Functioneel Altijd actief
The technical storage or access is strictly necessary for the legitimate purpose of enabling the use of a specific service explicitly requested by the subscriber or user, or for the sole purpose of carrying out the transmission of a communication over an electronic communications network.
Preferences
The technical storage or access is necessary for the legitimate purpose of storing preferences that are not requested by the subscriber or user.
Statistieken
The technical storage or access that is used exclusively for statistical purposes. The technical storage or access that is used exclusively for anonymous statistical purposes. Without a subpoena, voluntary compliance on the part of your Internet Service Provider, or additional records from a third party, information stored or retrieved for this purpose alone cannot usually be used to identify you.
Marketing
The technical storage or access is required to create user profiles to send advertising, or to track the user on a website or across several websites for similar marketing purposes.
Beheer opties Beheer diensten Beheer {vendor_count} leveranciers Lees meer over deze doeleinden
Zelf instellen
{title} {title} {title}