Bij een officiële verhuizing naar een ander land, hoort ook een papieren rompslomp. En al wordt die rompslomp steeds meer digitaal, het vergt nog steeds tijd, geduld en energie om de veranderingen in goede banen te leiden. Het gaat immers om basale dingen, zoals: woonplaats, verzekeringen, stemrecht en het kan gevolgen hebben op de lange termijn. Denk dan aan pensioenopbouw en het recht op AOW.
Stemrecht
Dat je niet meer aan elke verkiezing in Nederland mee mag doen, werd me duidelijk bij de afgelopen verkiezingen in maart 2015; die van de Provinciale Staten en de Waterschappen. Ik mocht daar mijn stem niet meer op uitbrengen. Op zich niet heel onlogisch, maar vanwege de directe invloed van deze verkiezingen op de samenstelling van de Eerste Kamer stond ik er toch even van te kijken. Stemmen bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer mag en kan wel. Daarvoor moet je je laten registreren als kiezer. Dat is te lezen op de website van de Rijksoverheid: www.rijksoverheid.nl (prima en heldere naam trouwens voor een website van de rijksoverheid, als je het mij vraagt). Het registeren als kiezer gebeurt via de website van de gemeente Den Haag. Met de huidige en vooral talrijke Haagse kabinetsperikelen, die ik volg via een digitaal abonnement op een Nederlandse krant, zou het zo maar kunnen dat ik me binnenkort al laat registreren. Maar dat terzijde.
Uitschrijven Basisadministratie
Uitschrijven uit de basisadministratie van een Nederlandse gemeente is relatief makkelijk, maar niet digitaal mogelijk. Tenminste, niet in mijn geval. Dus ik moest me persoonlijk melden bij de balie publiekszaken van de Nederlandse gemeente, waar ik stond ingeschreven in de basisadministratie. De procedure stond overigens ook in heldere taal op de website van de gemeente vermeld. De afspraak die ik moest maken, was zo voor elkaar. En, mooi meegenomen, de afspraak was uitstekend te combineren tijdens een bezoek aan familie en vrienden in Nederland. De uitschrijving zelf was binnen twintig minuten voor elkaar. En ik had na tien minuten buiten kunnen staan, als ik niet om een internationaal Afschrift uit de Basisregistratie Personen had gevraagd. En het scheelde ook dat ik alle benodigde documenten bij me had, zoals: mijn paspoort en een kopie van het huurcontract van het appartement in het Portugese Aveiro. De stad, die nu ook officieel mijn woonplaats is.
Zorgverzekering
Het opzeggen van mijn Nederlandse zorgverzekering leek me de makkelijkste klus, dus die bewaarde ik voor het laatst. Ik had een Afschrift uit de Nederlandse Basisadministratie en werk aantoonbaar als zelfstandig ondernemer in het toerisme in Portugal. Alle formaliteiten over mijn eigen bedrijf kan ik overleggen aan wie het maar wil hebben. Weliswaar zijn dit stuk voor stuk Portugese documenten, maar dat maakt mijn verhaal er alleen maar sterker van. Dus ik was, zo kan je gerust stellen, over-voorbereid voor het regelen van deze formaliteit.
Niks bleek minder waar. Daar waar het een stuk lastiger is om Nederland in te komen dan eruit, geldt exact het omgekeerde bij deze zorgverzekeraar. Van de kast naar de muur. En weer terug. Vaak zelfs zonder het zelf te weten, waar ik nu eigenlijk stond (was dit een kast? Nee… een muur), moest ik er telkens zelf achteraan. Tot driemaal toe bleek de telefonische toezegging van de verzekeringsmoloch dat alles geregeld was, volstrekt waardeloos te zijn. Mijn uitschrijving duurde uiteindelijk twee maanden, drie e-mails en vier lange telefoongesprekken. En toen ik eindelijk dacht dat de klus geklaard was (ik had de schriftelijke bevestiging van de opzegging van de zorgverzekering al in handen op mijn kersverse officiële woonadres in Portugal) kreeg ik een automatisch gegenereerde e-mail over een aanstaande incasso van de maandelijkse premie van… mijn Nederlandse zorgverzekering. Hotel California bestaat, en is statutair gevestigd in Arnhem.
Geef een reactie