Iemand vroeg me eens: “Wat is je passie?” Toendertijd wist ik er twee te noemen: de horeca en de stad Lissabon. Inmiddels ben ik mijn derde (en meest belangrijke) passie tegengekomen: Orlando (Portugees) en gelukkig is dit wederzijds. Na ruim 6 jaar wonen en werken in Lissabon wilden Orlando en ik meer invloed op ons eigen geluk.
Door gastcolumnist Sylvia Hink van O’Malta
We hadden genoeg van de lage lonen, lange werkdagen en het moeilijk vinden van banen voor hoger opgeleiden. We wilden liever hard werken voor iets waar we onszelf goed bij voelden. En zo gezegd, zo gedaan, met bistrobar “O’Malta” in Lissabon als resultaat.
Witverlichte restaurants
Gedurende ruim 6 jaar in Lissabon is me veel opgevallen qua Portugese cultuur en horeca. Het aanbod van typisch Portugese gerechten is in overvloed aanwezig: bacalhau (in zout geconserveerde kabeljauw), polvo (inktvis), bitoque (biefstuk met een gebakken ei en friet) en alheira (worst gemaakt van brood, knoflook en vlees/gevogelte of groenten).
De Portugese cultuur is erop ingesteld om uit eten te gaan voor lunch of diner waarbij je één gerecht (“prato”) van het een of ander bestelt met friet en rijst in een van de typische witverlichte restaurants. De geur van vers gegrilde vis in deze restaurants kent waarschijnlijk iedereen die in Portugal is geweest.
Eetcafé
Met de groei van het toerisme in de laatste jaren zag ik de stad veranderen. Steeds meer vegetarische of vegan restaurants, hippe bars en veel Engelstalige menukaarten in het centrum. Ik bleef nog een concept missen in Lissabon: een eetcafé (bistrobar). Waar je gezellig een drankje kunt drinken en, mocht je trek krijgen, een of meerdere betaalbare tapas/snacks/fingerfoodgerechtjes kunt bestellen. Een knusse stek die je je tweede huiskamer in Lissabon kunt noemen. Waar de service persoonlijk en los is en waar niet ingeleverd wordt op kwaliteit van de producten. Met warme verlichting, muziek, kaasplankjes en heerlijke Portugese wijnen.
De knusheid (ik kan het niet anders omschrijven) die vaak ontbreekt in de Portugese horeca is precies wat we aanbieden in onze bistrobar O’Malta, die eind december haar deuren opende.
Welkom!
We verwelkomen je graag in O’Malta. Rua Carvalho Araújo 24, 1900-140 Lisboa.
P.S. Vergeet niet de vegaburger of portobellopaddenstoelen met blauwe kaassaus te proeven (of een van onze andere fingerfoodgerechten).
Lissabon tip
Bespaar geld met de Lisbon Card: gratis toegang tot 23 musea en onbeperkt gebruik van het openbaar vervoer. Beschikbaar voor 1, 2 of 3 dagen, vanaf € 19.
Wauw, klinkt fantastisch! Inderdaad kan de Portugese eetcultuur nog wel een slagje maken qua ambiance. Voor ons Hollanders is eten meer dan alleen voedsel tot je nemen. Voor veel Portugezen geldt dat nog steeds. Het betekent vaak onder tl-licht en op formica stoelen en tafels je maaltijd verorberen. Zonde, want met wat eenvoudige aanpassingen kan er vaak een enorme verbetering worden gerealiseerd. Vooral, omdat het aan de keuken meestal niet ligt!
Hai Sylvia,
Wat leuk dat je een stukje geschreven hebt voor deze nieuwsbrief die ik altijd graag op zondagochtend lees, nu weer in het koude natte Nederland. Ik was op vrijdagavond 8 februari in O’Malta (feestje van Floor) en ik heb gesmuld van jullie heerlijke, kleine hapjes.
Je bent een warme gastvrouw en ik kan iedereen aanraden om jullie gezellige bistrobar te bezoeken!
Wat leuk! We komen beslist een keer langs van de zomer als we weer bij onze zoon op bezoek gaan . Hij woont daar vlak in de buurt. Ik ga hem appen over jullie restaurant. Heel veel succes!
Hij is net bij jullie geweest!
Hoi wat een geweldige ervaring hebben jullie in Portugal.
Ik denk er over na om naar Portugal te verhuizen. Ik wilde vragen of het voor een goede chef-kok ook mogelijk is om met zwart werk te beginnen, om eerst eens een tijdje uit te proberen of ik het ook echt leuk vind om in Portugal te wonen en werken.
Ik wil nl. niet meteen mijn vaste inkomen opgeven…
bvd en mvg Ralf