Zelf wijn maken

Plukken

Ieder najaar helpen wij onze vrienden Bep en Han met het maken van hun eigen biologische wijn. Vandaag plukken we de witte druiven. De wijnstokken stonden er allemaal al toen Bep en Han 20 jaar geleden hun quinta kochten. Han heeft ze al die jaren verzorgd en in leven gehouden. Nu hangen ze vol grote trossen rijpe druiven.

Het afknippen van de trossen doen we met een mesje of snoeischaartje. De cooperativa (boerenbond) in Arganil verkoopt tegenwoordig ook Franse snoeischaartjes, vlijmscherp, speciaal voor de druivenpluk.

Ik vind het plukken een heerlijk werkje. Lekker met mijn handen bezig zijn, buiten in het zonnetje, beetje kletsen, beetje mijmeren… erg onstpannend. Het weer zit mee, het is nog warm en zonnig.

Han heeft veel verschillende druivenrassen. Van een aantal soorten zijn de druiven eigenlijk al iets te rijp. In de trossen zitten hier en daar opengebarsten en soms beschimmelde druiven. Die pulken we er met onze vingers uit. Dat is bewerkelijk, maar ja, je wilt liever niets weggooien.

De trossen druiven gooien we in emmertjes en als die vol zijn gieten we ze leeg in grotere plastic kuipen. Die dragen we naar boven, naar de schuur.

Vermalen

We gooien de trossen in een grote trechter boven een grote roestvrij stalen gistingstank. Dit is de moderne variant van de traditionele houten kuip.

Aan de trechter is een elektrische vermaler gekoppeld. Die doet het werk dat vroeger de blote voeten deden, het pletten van de druiven. Dit wonderapparaat scheidt ook de steeltjes van de druiven, zodat een pure druivenpulp overblijft.

In ons dorp maakt bijna iedereen nog eigen wijn. Men gebruikt hiervoor niet meer de oude houten kuip, die vraagt teveel onderhoud. Als je de tank niet goed schoonmaakt krijgt de wijn schimmel of een muffe smaak. De moderne roestvrij stalen gistingstank vindt men te duur. Daarom hebben bijna alle huizen wel ergens een grote een cementen bak staan. Ik heb nog nooit wijn geproefd uit zo’n bak met een goede smaak. Je maakt mij niet wijs dat cement ervoor gemaakt is om voedingsmiddelen in te bewaren.

Want dat gebeurt: Na het vermalen en ontstelen van de druiven blijft de pulp een dag of drie in de bak om te gisten. Kun je nagaan welke chemicaliën uit het cement er allemaal in die huisgemaakte wijn belanden. Om nog maar te zwijgen van alle middelen waarmee de wijnstokken zijn bespoten.

Voor ons zit het werk erop voor vandaag. Na gedane arbeid smaakt de lunch voortreffelijk. Natuurlijk met een goede wijn er bij. Nu nog uit de supermarkt, volgend jaar een biologische witte wijn van eigen quinta?

Rode wijn

Een week later plukken we de blauwe druiven, samen met de oogst van enkele Moscatel wijnstokken. De afgelopen week heeft het flink geregend. Daardoor zijn veel druiven beschimmeld. Ongeveer de helft van de oogst kunnen we daarom niet gebruiken.

We lunchen ook nu weer buiten in de zon en na het eten genieten we van een glas most, het eerste sap van de geplukte druiven. Door de Moscatel druiven heeft dit sap al een heerlijke smaak. Dat belooft wat!