Al geruime tijd hingen er aanplakbiljetten in ons dorp. De aankondiging voor een ceremonie waarin twee dorpsgnoten zouden worden geëerd. Ook zouden er op twee pleinen in ons dorp straatnaamborden worden onthuld. Wie zijn die Joaquim da Costa Fernandes en António Joaquim eigenlijk? En zouden wij in Maladão nu eindelijk straatnamen krijgen?
Notabelen
Het programma begint om 11.30 op het plein bij de kapel en het dorpshuis. Het halve dorp heeft zich daar al verzameld. Om het gebeuren een extra officieel tintje te geven zijn er flink wat notabelen uitgenodigd, waaronder de presidenten van de gemeente en de deelgemeente Arganil, de commandant van de brandweer en de pastoor.
Het eerste bord
Na dat elke notabele zijn toespraak heeft gehouden volgt de eerste onthulling. Het plein krijgt de naam van wijlen Joaquim da Costa Fernandes. Na zijn terugkeer uit Mozambique, waar hij één van de grootste aannemers was, heeft hij in Maladão o.a. de kapel laten bouwen en twee heiligenbeelden (waaronder dat van zijn naamheilige, São Joaquim) en de hele inrichting van de kapel betaald.
Het tweede bord
Met z’n allen wandelen we naar de andere kant van het dorp voor de onthulling van het tweede bord. António Joaquim is er zelf bij. Hij was 10 jaar voorzitter van de Comissão de Melhoramentos de Maladão, en heeft in die jaren o.a. de aanzet gegeven voor de bouw van het dorpshuis.
Koken doen de vrouwen
Echt geëmancipeerd is Maladão nog niet. Bij de ceremonie zagen we vooral het mannelijk deel van de commissie. De vrouwen zijn al de hele ochtend aan het koken want na de plechtigheden volgt natuurlijk een lunch voor het hele dorp.
Na het eten is er nog een optreden van de Tuna uit São Martinho de Cortiça. Kortom: een feestdag voor ons hele dorp.
Een echt adres?
We zijn nu twee pleinen met naam en bord rijker, maar de rest van onze straten is nog steeds naamloos. In zijn speech beloofde de President van Arganil dat begin 2011 de straten (nu voornamelijk zand en grind) geasfalteerd zullen worden. Misschien krijgen ze dan ook namen, zodat wij eindelijk een echt adres zullen hebben.
Ron zegt
Leuk,gewone verhalen uit het dagelijkse leven in Portugal, is toch even een anderverhaal dan de zwarte pieten discussie in Nederland.