De legende van Floripes uit Olhão

De stad Olhão ligt in de Algarve aan de zeearm van Ria Formosa, een uitgestrekt beschermd waddengebied. In de tijd van Floripes beheersten de Moren de Algarve, toen Al-Gharb genoemd. Tegenstanders van de Spaanse koning Rodrigo vroegen de Moren om militaire steun. Zij verdreven de Spaanse koning, bezetten het Iberische schiereiland en stootten door tot diep in Frankrijk. De legende van Floripes kent vele variaties en misschien is deze vertolking een aanvulling daarop.

Floripes

De Moorse heerser over Al-Gharb, Abu al-Ula, bezat magische krachten die hij aanwendde om macht over het gebied te behouden. Maar de troepen van koning Afonso Henrique kregen steeds meer steun van de plaatselijke bevolking en uiteindelijk was er voor het leger van de Moorse heerser geen andere keus dan te vluchten. Ook Abu al-Ula zelf moest het land verlaten en vluchtte per boot naar Afrika, met achterlating van alles wat hem lief was. Zijn dochter Floripes was hem het liefst en hij had met haar vriend vergeefs op haar gewacht, tot de troepen van koning Afonso bij wijze van spreken op de stoep stonden. Floripes had alles gevolgd vanuit een schuilplaats, die ze door de aanwezigheid van vijandelijke troepen niet durfde te verlaten. Maar ze wist zeker dat haar vader of haar vriend haar zou komen redden. Diep in de nacht verliet ze haar schuilplaats om eten te zoeken en uit te kijken of ze haar vader of haar vriend per boot zag naderen om haar op te halen. Op een nacht zag ze een boot naderen, waarvan de bemanning haar aandacht probeerde te trekken door met een lichtje te zwaaien. Plotseling begon de boot te kantelen en sloeg om, waarbij de bemanning jammerlijk verdronk. Floripes huilde hete tranen toen ze de volgende nacht gewaar werd dat het haar vriend was die op het strand was aangespoeld. Toen het bericht Abu al-Ula bereikte, begreep hij dat ook hij zijn dochter niet kon ophalen en met zijn laatste magische krachten betoverde hij haar. Zij kon overdag door niemand worden gezien. Dat was de bescherming die hij haar kon geven. Ze kon zich overdag gewoon tussen de mensen begeven. In de nacht was zij zichtbaar als geest.

Ria Formosa

Alleen de dronkaard Zé kende haar verhaal en de manier waarop zij gered kon worden. Zij had hem dat toevertrouwd toen ze midden in de nacht bij hem was gekomen toen hij bij de getijdenmolen ‘Moinho do Sobrado’ zijn roes uitsliep. Hij kon door zijn dronkenschap niet bepalen of zij het hem echt had verteld, of dat hij het had gedroomd. Maar de volgende dag vertelde hij toch het verhaal aan iedereen die het wilde horen. Van de beeldschone Floripes die de visser zal beminnen die haar kust en aan zijn hart drukt aan de oever van de ria, de zeearm. Tot dit deel van het verhaal zijn alle vissers van Olhão nog hevig geïnteresseerd. Zé vertelt verder, dat die man haar moet vergezellen naar Afrika. Hij moet bovendien de overtocht maken met een brandende kaars in zijn hand en bij aankomst met haar trouwen. Die laatste voorwaarden zijn voor de vissers van Olhão te heftig. Ze zijn altijd in voor een avontuurtje, maar hun vissersplaats inruilen voor een onzekere toekomst in een vreemd land, dat nooit.

En zo is het gekomen dat de mooie Floripes gedoemd was om alleen in het holst van de nacht te verschijnen, maar dan als geest. Totdat haar vader stierf en zijn toverkracht haar niet meer kon beschermen. Toen versteende Floripes.

Sinds 2014 staat Floripes recht tegenover de markthallen in Olhão en kijkt ze in de richting van de zee en wacht af. De vissers van Olhão zijn nog steeds een beetje bang voor Floripes, misschien omdat ze tijdens het vissen niet kunnen zien waar ze is of omdat ze bang zijn af te drijven naar Afrika. Wie zal het zeggen!