• Spring naar de hoofdnavigatie
  • Door naar de hoofd inhoud
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst
Portugal Portal

Portugal Portal

Informatie over wonen, werken en genieten in Portugal

  • Wonen & Werken
  • Natuur & Ontspanning
  • Eten & Drinken
  • Cultuur & Maatschappij

Mijn voettocht naar de volwassenheid

Door Dirk Vandeweghe 5 reacties
Gepubliceerd op 20 juli 2022

Lees hier deel I van deze voettocht.

Vol vertrouwen trek ik verder en loop ongemerkt de Alentejo binnen. Ik stap in een reusachtige oceaan van vlaktes met lage afgeronde heuvels als golven. Het enige wat ik onderweg tegen kom zijn uitgestrekte graanvelden en massa’s kurkeiken. De zon weegt als tonnen lood en zo nu en dan passeer ik een flinterdun bevolkte nederzetting.

Arraiolos een ommuurd dorp in de Alentejo vlakbij het bekende Evora
Arraiolos. Foto MarioM

Tegen zonsondergang ga ik op zoek naar het café op het centrale plein van een door God verlaten dorpje. Ik drink er sterke koffie en vraag de waard of hij nog klusjes voor me heeft en of hij een plek weet ik waar ik mijn tent op kan zetten en zo beland ik in Sabugueiro, vlakbij Arraiolos, op een steenworp afstand van Évora.

Jean-Pierre Monseré was een bekende Belgische renner die aan de Tours de France heeft meegedaan en die begin 1980 is overleden
Jean-Pierre Monseré, Roeselare 1970. Foto Maurice Terryn, Koers, Museum van de Wielersport

Het moet eind juli zijn geweest. Ik was versuft van de hitte en met een half oog keek ik op het tv scherm naar de Tour de France. Waar mijn gedachten zaten weet ik niet meer, maar plots zag ik Jean-Pierre Monseré demarreren. Ik sprong van mijn kruk af totdat ik besefte dat deze renner al tien jaar geleden plotseling was overleden.

Een typische vriendelijke Portugese oudere vrouw die gastvrij is en voor mij zorgt alsof ik een van haar kinderen ben
Elvira. Foto Dirk Vandeweghe

Ik vlucht naar buiten. Ik ben halverwege mijn trektocht en zit er kennelijk helemaal doorheen. Ik ben nog geen vijf stappen buiten of een oudere vrouw stapt me tegemoet. Haar naam is Elvira. Ze glimlacht en kijkt me vriendelijk in mijn ogen. Ze legt een hand op mijn schouder en vraagt me of ik met haar mee ga naar haar huis een paar straten verderop. Ik mag bij haar en haar man, Alejandro, blijven eten en slapen. Na twee dagen bij hen voel ik me herboren. Vanuit de voordeur zie ik Elvira terugkeren van het centrale pleintje. Op haar hoofd heeft ze een strooien hoed. Tot mijn verbazing zie ik mijn kleren in de zinken teil die zij draagt. Ze heeft mijn spullen met de hand gewassen bij de openbare wasplek.

Als ik afscheid van haar neem moet ik huilen: tranen van erkenning en van opluchting.

De lage Alentejo

De escudo’s die mijn vader mij meegaf voor de reis zijn allang al opgesoupeerd. Onderweg doe ik klusjes voor een aantal boeren, zodat ik telkens wat geld verdien om een paar dagen vooruit te kunnen. Ik arriveer in Santa Clara de Louredo, een dorpje dat tegen Beja – de lage Alentejo – aanleunt. Het is bloedheet. Ik ben die dag 18 jaar geworden. Het is 6 augustus 1982. Er zijn geen kaarten, cadeaus noch taart. Laat in de namiddag ontmoet ik Ana. We spreken een taal met elkaar die alleen wij begrijpen. In haar donkere huisje steekt zij een kaarsje aan ter ere van mij en al haar geliefden. Als ik de volgende dag vertrek kussen Ana en ik elkaar met een innigheid die ik nog nooit zo had gevoeld.

De Costa Vicentina wandel- en fietsroute die langs de kust loopt
Costa Vicentina. Foto Jovoboro

Volwassenheid

Met herwonnen moed, frisse kleren, en de liefde van mensen als Ana en Elvira in mijn hart, vervolg ik mijn pad richting Costa Vicentina. Ik ben klaar voor het derde deel van mijn trektocht.

Wordt vervolgd.


« Het doorgeefboek
Een rode bank »

Categorie: Reizen, Wandelen, Wonen & Werken, Zomer Trefwoorden: Alentejo, costa vicenta, Tour de France, volwassenheid

Over Dirk Vandeweghe

Dirk studeert Klinische Psychologie aan de Universiteit, specialiseert zich in de Psychoanalytische Psychotherapie en heeft een drukke praktijk. Recentelijk organiseert hij reizen voor kleine groepen in Portugal. Tijdens deze reizen neemt hij mensen mee naar plekken waar hij eerder was en die hem raakten en ontroerden. Hij neemt mensen mee naar een ‘andere wereld’, om te bewijzen dat je nog steeds kunt kiezen om te veranderen voor wat betreft kameraadschappelijkheid, vriendelijkheid, samenwerking, samenleving en solidariteit.

Lees Interacties

Reacties

  1. Rita Van Ursel zegt

    20 juli 2022 om 09:44

    wow 🙂

    Beantwoorden
  2. Jean-Marie zegt

    24 juli 2022 om 07:58

    Doet mij herinneren aan mijn allereerste reis naar Portugal. Ik was 18. Met de trein, rugzak, tentje en proviand voor 2 dagen. Eerst naar Brussel, dan met de nachttrein ( 6 uur!!) naar Parijs, waar ik een Joegoslaaf die blut was hielp om een hemd en jeans te verkopen op de markt. Hij sprak geen woord Frans. Verder naar Bordeaux, Biarritz, de grens over. Vertraging, want, ETA zou een bom op de rails hebben gelegd.
    Een heel stuk door Spanje, naar Portugal. Guarda, Mangualde, vanaf daar stopte de “internationale” trein in onooglijke dorpjes. In eentje daarvan stapte een bejaard dametje met een geitje onder haar arm de trein op. We schrijven 1977…
    Uiteindelijk, na bijna 2 dagen, aankomst in Lissabon. Daar eerst op zoek naar een telefoon om m’n ouders gerust te stellen.
    Vervolgens naar Torres Vedras en dan nog een stuk naar Santa Cruz. Gedeeltelijk achterop op een ezelskar met meloenen, tot ik aankwam op de camping, waar ik mijn correspondentievriendin Tina trof, het doel van mijn reis…
    Een maand verbleef ik daar. Inmiddels is zij al 2x oma, zijn we nog steeds in kontakt, en is de liefde voor Portugal alleen maar toegenomen.

    Beantwoorden
    • Peter zegt

      24 juli 2022 om 09:59

      Ook van dit stukje heb ik genoten.
      Zou nog wel meer van je avontuur willen lezen! Ik begrijp dat Portugalportal ook gastschrijvers uitnodigt.😀😀

      Beantwoorden
      • Jean-Marie zegt

        27 juli 2022 om 13:15

        Boa tarde Peter. Dank je wel, en wie weet… 🤔

        Beantwoorden
  3. Dirk Kooiman zegt

    26 juli 2022 om 22:44

    Mooi verhaal, ik ben benieuwd naar het vervolg.
    Wij hebben toevallig sinds kort een huis in Sabugueiro. Ik zal de buren eens vragen naar Elvira en Alejandro 😁

    Beantwoorden

Geef een reactie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ook leuk om te lezen

Ingrid Simons in Estremoz
Minas de Lousal
De inspirerende kleuren van Lousal
Stadsplein met Portugees stratenmakerswerk
Beantwoord

Primaire Sidebar

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

en ontvang elke week gratis de nieuwste artikelen over Portugal in je mailbox.

Aanmelden

Zoek je iets?

Onze sponsoren

Bekijk de sponsoren

Trefwoorden

accommodatie Alentejo Algarve Aveiro Beiras boeken boekrecensie Coimbra column Corona cultuur dagboek dieren economie emigratie emigreren fado feest gastronomie geloof geschiedenis kunst land Lissabon literatuur milieu muziek natuurpark Noord-Portugal Porto Portugal recept reizen steden taal taalweetjes toerisme traditie Trás-os-Montes vakantie verbouwen volksgebruiken wandelen werken wijn

Recente reacties

  • Tony op De tandarts: “Olá querida Ellen. Parabéns pela maneira como escreve o modo de vida em Portuga. Adorei o relato sobre o dentista…”
  • Albert op Hoe regel je een begrafenis in Portugal?: “Nu ik nog eens ga zoeken zie ik het inderdaad staan in de voetnoot. Ik heb ondertussen ook verschillende crematies…”
  • Winy Schalke op Hoe regel je een begrafenis in Portugal?: “Dag Albert, Waar ik “begraven” schrijf kun je ook “cremeren” lezen. Deze zin staat helemaal onderaan in het artikel. Misschien…”
  • Albert op Hoe regel je een begrafenis in Portugal?: “Het hele artikel gaat helaas alleen over begraven. Ik kan mij voorstellen dat als “buitenlandse” mensen hier overlijden hun nabestaanden…”
  • Maria dos Santos op Een woordje Portugees spreken: “Bedankt Elisabeth!”

Footer

  • Home
  • Over Portugal Portal
  • Alle artikelen
  • Archief
  • Schrijvers
  • Privacy
  • Cookie policy
  • Contact

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

en ontvang elke week gratis de nieuwste artikelen over Portugal in je mailbox.

Aanmelden

Portugal Portal

Meer informatie over Portugal Portal

mailportugalportal@gmail.com

  • E-mail
  • Facebook
  • Instagram

© 2022 Copyright Portugal Portal 2022

Beheer cookie toestemming
Om deze website goed te laten werken, te optimaliseren en personaliseren en content van social media te kunnen tonen worden cookies geplaatst.
Functioneel Altijd actief
The technical storage or access is strictly necessary for the legitimate purpose of enabling the use of a specific service explicitly requested by the subscriber or user, or for the sole purpose of carrying out the transmission of a communication over an electronic communications network.
Preferences
The technical storage or access is necessary for the legitimate purpose of storing preferences that are not requested by the subscriber or user.
Statistieken
The technical storage or access that is used exclusively for statistical purposes. The technical storage or access that is used exclusively for anonymous statistical purposes. Without a subpoena, voluntary compliance on the part of your Internet Service Provider, or additional records from a third party, information stored or retrieved for this purpose alone cannot usually be used to identify you.
Marketing
The technical storage or access is required to create user profiles to send advertising, or to track the user on a website or across several websites for similar marketing purposes.
Beheer opties Beheer diensten Beheer leveranciers Lees meer over deze doeleinden
Zelf instellen
{title} {title} {title}