• Spring naar de hoofdnavigatie
  • Door naar de hoofd inhoud
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst
Portugal Portal

Portugal Portal

Online magazine over wonen, werken en genieten in Portugal

  • Wonen & Werken
  • Natuur & Ontspanning
  • Eten & Drinken
  • Cultuur & Maatschappij

Mistig

5 februari 2021 door Robert Steur 4 reacties

Hoe zij het ’m flikt? Tja, dat zal wel altijd een raadsel blijven. Ze lijkt wel een gouddelver. Vindersloon, helaas niet erg bruikbaar. Januari verscheen gehuld in ijzig licht en een heldere hemel.

Hij produceert nog maar een gerucht. De murmelende oceaan. Terwijl de schemering oplicht. De hemel krijgt de kleur van een kneuzing. Onder dreiging van aanzwellende donderwolken. Markante citaten dringen zich op. Als advertenties in een tijdschrift.

Uit de woelige, constant onzichtbare zee kwam een geur van algen en zout.

Albert Camus
Mistig strand
Een uitzonderlijke gewaarwording. Foto Robert Steur

Beneveld

Een wazig begin in Nederland. Geen hand voor ogen te zien. Tijdens de jaarwisseling naar 2020. Bij vlagen kwamen ze binnen. De ene onheilstijding na de ander. Over verkeersdoden en ernstige letsels. Na kop-staartbotsingen.

Ontstaan door ondoorzichtige nevelsluiers. Tja, een gewaarschuwd mens … Immers code rood was afgegeven. Toch werd het beperkte zicht onderschat. Ze gingen ermee op de loop, mijn gedachten. Met opeenvolgende beelden.

Roerig, worstelend, maar schier onvermoeibaar tijdreizend. Alsmaar heen en weer op het strand. Van Praia da Falésia. Onverwacht gehuld. In een dikke witte deken van laaghangende bewolking. Een uitzonderlijke gewaarwording.

Plaaggeest

Het deuntje blijft ononderbroken in mijn hoofd afspelen. Op deze winterse dag. Vooral die solo voor een altfluit. Doldraaiend in een eindeloze herhaling. Net een perpetuum mobile. Je weet wel, zo’n altijd doorgaande beweging.

Alsof de pick-upnaald van een draaitafel is blijven hangen. Onverstoorbaar voortploegend door de groef in het stukje vinyl. Gewekt met vocaal geweld stond ik op. Knallend uit de radio op de vroege ochtend. Voortgezet heel de dag door. California dreamin’ …

Berust er maar in, vermaande ik mijzelf. Bij afwezigheid van een remedie. Geen kruid is hiertegen gewassen. Mijn weerloze brein was compleet in beslag genomen. Geconfisqueerd door The Mamas and the Papas. Vol ongevraagd repeterende beelden. Geassocieerd met die hitsingle uit de jaren ’60 in de vorige eeuw.

Straatbeeld Olhos de Água
Blij om zo van hun troep af te kunnen. Foto Robert Steur

Rotzooi

Vol ontzetting las ik hem. Verontrust door onvoorstelbaar nieuws. De kop die mij trof boven een nieuwsartikel.

Portugees dorpje is langzaam groeiende vuilnisbelt.

Onmogelijk om hier te leven. Volgens Conceição Gaspar in het Portugese Sobrado. Vanuit haar woning kijkt zij uit op een vuilstort. Portugal importeert steeds meer afval uit het buitenland. Een stinkende hel voor de dorpelingen. Commerciële vuilstortplaatsen zijn trendsettend.

Puur uit economisch gewin. Behalve huisafval afkomstig uit Portugal, vol bouwpuin en asbest. Vermengd met gevaarlijke stoffen. Ingevoerd uit andere Europese landen. Blij om zo van hun troep af te kunnen. Exporteren maar … hup naar Portugal. Verlost van die smeerboel.

Vuilstortplaats voor wasmachines en koelkasten
Commerciële vuilstortplaatsen zijn trendsettend. Foto Robert Steur

Klatergoud

Glinsteringen trokken de aandacht. Afkomstig van een spoor aan muntjes in het zand. Ontheemd en van Oost-Europese origine. Opnieuw, maar later die dag. Een troepje Noorse kronen. Eenzaam en verlaten lagen ze daar. Vergeten door de rechtmatige eigenaar. Op het kussen van een zitbank.

Toevallige vondsten van Marion. Vrijwel waardeloos muntgeld. Vandaar, zo gewonnen, zo geronnen. Als altijd spant iets of iemand de kroon. Kortom later, weken later. In de opgewarmde namiddagzon zwoegend over het verstilde pad naar boven. In gezelschap van … goed geraden.

All the leaves are brown
And the sky is grey
I’ve been for a walk
On a winter’s day

Al fladderend kwam het voorbij. Dat blauw gekleurde briefje van 20 euro. Oeps, nogal merkwaardig want in de verste verte geen levende ziel. Werkelijk geen enkel spoor van de pechvogel die ’t verloor. Doodse stilte en de fluisterende wind. Die vrolijk dolde met dat muntbiljet. Tja, toch bepaald geen ongewenst afval.

Verrast

Ze vormden witte vegen, de wolken. Tegen die meestentijds staalblauwe lucht. Aanvankelijk amper wat te zien door de versluierende mistvlagen. Zij hielden de goudgeel gekleurde horizon lang in hun greep. De kilte verdreven, dankzij traag opkomende zonnewarmte.

Nog niet eerder was ’t aan mij vertoond. De lichte opwarmende nevel opstijgend. Vanuit de oceaan met een flonkering. Die vuil en stoffig kleurt met lange dampige slierten. Kringelend om strandwandelaars te verzwelgen in rookpluimpjes.

Zo’n betoverend moment. Terwijl een iel middagzonnetje een tintelend, ijzig licht uitgiet over de branding. Eindigend met m’n favoriete uur. Zodra het hemelgewelf afkoelt. Tot een opaalachtig azuur. Terwijl de bomen vervagen in donkere schaduwen. Wanneer alweer een dag op z’n eind loopt. Verbijsterd door het bijzondere weertype.

Mist op het strand
Verbijsterd door het bijzondere weertype. Foto Robert Steur

Nevelsluiers in de Algarve. Getooid in een spookachtige verschijning. Opeens was ’t zo maar begin januari. Op die mistige winterse dag. In een toverachtig Portugees droomlandschap. Geïnspireerd door verrassingen van munt- tot briefgeld. In het California van Europa. Let wel, zonder aangewakkerde hebzucht dankzij puur toeval.

Het onverwachte, soms vreugdevol als een lot uit de loterij. Helaas, al te vaak hand in hand met het betreurenswaardige. Wie weet in 2021, zo hoopvol. Dat het niet uit handen valt. Het glas van ons aller geluk. Enfin, een kwestie even onvoorspelbaar als mistig.

« Portugees idioom
Tarte de noz (notentaart) »

Categorie: Natuur & Ontspanning Trefwoorden: Algarve, vuilstort

Over Robert Steur

Opa van Ilian, Boyd, Senn en Fenn. Wordaholic, golfgek en Portugal-junkie. Een klik met dit prachtige land. De andere oma en opa van onze kleinzoons wonen in de Alentejo. Genoeg inspiratie om stukjes over te schrijven. "Benieuwd of mijn columns aanslaan. Ach en zo niet. Een beetje hersengymnastiek kan geen kwaad". Robert publiceert zijn Portugal-columns ook op zijn eigen blog: Woordenbrei.

Lees Interacties

Reacties

  1. Gerard Bos zegt

    7 februari 2021 om 13:01

    Hallo Robert, hier in het Noorden heb ik gelukkig nog geen vuilnisbelten, zoals jij beschrijft, ontdekt. Ik hoop dat dit zo blijft natuurlijk. Helaas ook geen rondwaaiend geld. Dat zou wel welkom zijn, nu de gasten niet naar onze bed en breakfast in Barreiros kunnen komen. Samengevat, leuk stuk!

    Beantwoorden
    • Robert Steur zegt

      7 februari 2021 om 14:32

      Dankjewel Gerard,

      Voor het lezen van mijn stukje en je positieve reactie, natuurlijk.
      Met jou verlang ik vurig dat deze nachtmerrie ophoudt. Van harte wens ik je toe binnen afzienbare tijd weer gasten te mogen ontvangen in je sfeervolle B&B.

      Vriendelijk groetend,

      Robert Steur

      Beantwoorden
  2. Josephine zegt

    8 februari 2021 om 09:24

    Hallo Robert,
    Mijn dank voor het delen van je mooie teksten en de heerlijke strandfoto’s. Ik woon vlak bij Costa da Caparica en loop regelmatig langs het strand. Hier haal ik mijn hart op en de zee is altijd weer anders. Iedere schuimkop, golf, het lawaai, het blijft boeien. Nee, nooit een cent gevonden maar wel mooie schelpen. Laatst vond ik er een die echt helemaal sneeuwwit was en die ligt nu in de kamer op tafel. Hartelijke groet, Josephine en een fijne week toegewenst

    Beantwoorden
    • Robert Steur zegt

      8 februari 2021 om 10:11

      Herkenbaar, Josephine, de heilzame werking van de oceaan aan de kust. Met die eindeloze horizon. Net als jij geniet ik intens van elke strandwandeling. Dank voor je waardering.

      Groeten van Robert Steur

      Zee – Toon Hermans

      Ik wil alleen zijn met de zee,
      ik wil alleen zijn met het strand,
      ik wil mijn ziel wat laten varen,
      niet mijn lijf en mijn verstand.

      Ik wil gewoon een beetje dromen
      rond de dingen die ik voel
      en de zee, ik weet het zeker,
      dat ze weet wat ik bedoel.

      Ik wil alleen zijn met de golven,
      ‘k wil alleen zijn met de lucht,
      ik wil luist’ren naar mijn adem,
      ik wil luisteren naar mijn zucht.

      Ik wil luisteren naar mijn zwijgen,
      daarna zal ik verder gaan
      en de zee, ik weet het zeker,
      zal mijn zwijgen wel verstaan.

      Beantwoorden

Geef een reactie Antwoord annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ook leuk om te lezen

Oranje boven, leve de sinaasappel!
Sticker op een strandplankier die maant tot astandhouden in de Algarve in Portugal
Corona – Verslag van een Nederlandse Portugees (3)
Grafiek met de ontwikkeling van coronacijfers in september 2020 van verschillende landen
Coronatips voor Overwinteraars in de Algarve en Portugal

Primaire Sidebar

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

en ontvang elke week gratis de nieuwste artikelen over Portugal in je mailbox.

Aanmelden

Zoek je iets?

Schrijvers gezocht

Zin om iets te publiceren op deze website? Neem contact op.

Trefwoorden

accommodatie Alentejo Algarve Aveiro Beiras boeken boekrecensie bosbrand Coimbra column Corona cultuur dagboek dieren economie emigratie emigreren fado feest gastronomie geloof geschiedenis kunst land Lissabon literatuur milieu muziek natuurpark Noord-Portugal Porto recept reizen sport steden taal taalweetjes toerisme traditie Trás-os-Montes verbouwen volksgebruiken wandelen werken wijn

Recente reacties

  • Els op Portretten van creatief bezige landverhuizers #2 Van interpretatie naar beleving: “Bedankt Ton, voor dit overigens wederom goed geschreven artikel, gewijd aan Ingrid Simons, een nog, voor mij althans, onbekende kunstenaar.…”
  • Ellen op Urban art en het kabeljauw-epos: “Sorry Lotte, ik was er intussen al achter dat ik je verwarde, met een Lotje nota bene…”
  • Lotte Akkerman op Urban art en het kabeljauw-epos: “Dank je, Ellen, en ja, die dames, toen meisjes, met dromen over hoe hun leven moest worden en nu is…”
  • Ellen op Urban art en het kabeljauw-epos: “Een mooie studie Lotte. Ik kwam terecht in de film ‘AS MURTOSEIRAS NAS SECAS DO BACALHAU DE ALCOCHETE’ en werd…”
  • Hanneke Rijkelijkhuizen op Portretten van creatief bezige landverhuizers #2 Van interpretatie naar beleving: “Wat een werk heb je weer verzet, Ton. Hartelijk dank. Fascinerend! Ik hou het kort want ik wil verder lezen.”

Footer

  • Home
  • Over Portugal Portal
  • Alle artikelen
  • Schrijvers
  • Privacy
  • Cookie policy
  • Contact

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

en ontvang elke week gratis de nieuwste artikelen over Portugal in je mailbox.

Aanmelden

Portugal Portal

is een initiatief van
Winy Schalke
Arganil – Portugal
+351 91 41 28 590
mailportugalportal@gmail.com

  • E-mailadres
  • Facebook
  • Instagram

© 2021 · Website gemaakt door Alva Design