Oranje boven in Alcaria do Cume

Zin in een mooie fietstocht? Goede benen? Laat je inspireren door mijn racefietsbelevenis naar de Serra de Alcaria do Cume in de Algarve bij Tavira. Het kan nog steeds, dus wat let je. Geen racefiets maar wel een e-bike, geen probleem, het wordt alleen maar makkelijker. Collega’s hadden mij al eens enthousiast gemaakt om hun favoriete rondje te rijden. Op 28 oktober 2021 was het zover.

Van gastcolumnist Michiel van Dam

Lekker weer die dag, de wind houdt zich koest. Vanuit woonplaats Santa Luzia naar Tavira en daar de weg richting Cachopo genomen. Tot de afslag Bodega, na de onderdoorgang van de snelweg A22, is het warmdraaien en dan begint de eerste klim. Hoera! Vlak en vals plat volgen en de benen zijn dankbaar. Het achterland met verspreid liggende villa’s, zelfs paleisachtige optrekjes, ziet er mooi uit.

Het klimmen gaat door tot aan de richtingaanwijzer (mis die niet) die Alcaria do Cume aankondigt. 28 kilometer op de teller. Nog een kleine kilometer en daar is het plaatsnaambord. Een gehucht met een café en een twintigtal huizen, waarvan drie woningen in Nederlands bezit. Een landgenote die ik toevallig ontmoet zet mij op de foto bij het bord. Links op de foto een rood-wit-blauwe casa. Een soort oranje boven, op 500 meter hoogte, vanaf zeeniveau bereikt. Zelf ben ik ook een soort oranje boven daar, helaas nog zonder mijn oranje fietsshirt, een Portugees merk, waarmee sinds een jaar vaak gereden wordt. Wat heet is het en winderig! Je woont daar wel afgelegen, maar de bakker komt tweemaal per week en de visboer is er elke donderdag. Ik bof, hij staat die donderdag bij café Snack-Bar Convívio en we praten even met elkaar.

Boven het plaatsje, op 525 meter, um ponto de referência da altitude do sotavento algarvio. O seu topo de xistos e grauvaques é utilizado por antenas de telecomunicações. Magnifieke 360 graden uitzichten, die moet je echt gezien hebben.

Het allermooiste deel van de tocht moet nog komen. Het is een goed stuk van twintig kilometer lang dat met haarspeldbochten en hellingen van tien procent omhoog en fikse dalingen naar beneden slingert. Het is een feest om hier te rijden! Of ik auto’s gezien heb? Afgezien van een stuk of vijf tijdens het eerste stuk heb ik het rijk alleen. En wat vergezichten en landschappen met alleenstaande quintas en andere stulpjes. Buitenlanders weten waar ze schitterend en in alle rust kunnen wonen.

Onderweg doodstille minigehuchten met namen als Alcaria Fria, Malhada do Judeu, Água de Tábuas, Bemparece (al iets groter) en Torre. Probeer ze eens op de kaart te vinden, maar ik vraag me af of ze afgebeeld staan. Zie jij je er al fietsen?

Een lange afdaling brengt je bij de eerste bebouwing van Santa Catarina. Kenners van die weg opgelet: in 2021 of begin 2022 is daar vers geasfalteerd. Snij de bochten niet af, er kan een tegenligger aankomen. Mijn stokpaardje: fietser laat je zien. In oranje bijvoorbeeld.

Trek gekregen, dan is O Constantino, net voor je op de EN270 linksaf moet slaan, misschien een idee. Het restaurant scoort 4.3 bij Tripadvisor. In het centrum, een minuutje of twee verder, is Madeira’s Pao Quente mijn keuze. De ligging houdt niet over, maar de tosta mista en hun befaamde pastel de nata, die ik met een halve liter chá verde wegspoel is geweldig.

Ik bof, na een paar happen verschijnt een strakke buitenlandse 40+’er of net 50’er op haar BTT-fiets. Of dit een aanbevolen adres is voor een snelle, verlate lunch, vraagt ze in het Engels. ‘Kom er bij zitten’, antwoord ik. Daarna meldt zich nog een sportieve heer, ook op de fiets. Gezellig. Het zijn Finnen, op Finse fietsen. Blijkt dat ze mijn tocht al eens in tegenovergestelde richting gereden hebben. Chapeau!Very hard. Op vakantie in de Algarve, die twee, wellicht. Ja en nee, ze hebben een tweede woning in Cabanas de Tavira. Winter in Finland very cold, zegt ze.

De laatste 24 kilometer naar huis, via Pereiro, Foupana, Estiramantens en Butoque, lopen geleidelijk af. Het is lekker thuiskomen na een totaal van 72 kilometer fietsen in de benen. Een mieterse dag en een echte aanrader. Maar beter niet op een dag in hartje zomer. En als je gaat fietsen, blijf drinken en neem een banaantje mee.