Flappie in Portugal

In 1981 zong Youp van ’t Hek over zijn konijn Flappie. Flappie verdween vlak voor Kerstmis en kleine Youp kon ’m nergens vinden. Totdat het kerstdiner begon, toen werd alles duidelijk. Nog steeds staat Flappie in de Top-2000 aller tijden.

Flappie in Portugal

In 2002 vond ik mijn Portugese Flappie. Ik was net verhuisd naar Portugal en ging op kerstochtend op bezoek bij vrienden. Ruim voor de lunch kreeg mijn maat Marco een belletje van zijn moeder, ze had een konijn nodig. Voor een Portugese zoon is moeders wil wet en ik reed graag mee in de Landrover. Ik had al zo’n voorgevoel dat we niet naar de supermarkt gingen.

In de achtertuin van moeders haalde Marco een prachtig groot konijn uit de ren. Het dier had een mooie vacht en blaakte van gezondheid, al had het wel wat overgewicht. Vandaar Marco’s keuze. Terwijl op de achtergrond de andere konijnen vrolijk verder huppelden in de ren, sloeg Marco met zijn knokkels met één welgemikte tik de dikkerd de hersens in. Op slag dood. Hoewel ik het ergens zag aankomen was ik als typische Nederlander toch verrast. “Pas op!” zei Marco en ik stapte achteruit. De levenloze Flappie liet natuurlijk direct alles lopen.

Marco gaf het dier aan mij en vroeg me om het omhoog te houden. Met enkele handige bewegingen met een mes vilde hij het konijn en stroopte de vacht eraf. Samen brachten we het nog warme lichaam naar Marco’s moeder die ons bedankte en een biertje aanbood. Het was tenslotte kerstochtend. Het is nu zeventien jaar geleden. Nog iedere kerst denk ik aan mijn Portugese Flappie. Mijn vuurdoop en mijn brug tussen de Nederlandse en Portugese mentaliteit. Flappie had een goed leven gehad en hij was lekker!

Natuur

Portugezen houden net zoals Nederlanders van dieren. Maar er zijn wel verschillen. De gemiddelde Portugees staat veel dichter bij de natuur dan de gemiddelde Nederlander. En dus schrikt een Portugees kind niet van een vis die je vanaf je bord ligt aan te staren. Terwijl in Nederland ooit een aquarium met vissticks werd ingericht om de jeugd uit te leggen waar die gepaneerde staafjes nu eigenlijk vandaan komen.

Aaibaarheidsfactor

Dierenleed haalt vaak hoge kijkcijfers op sociale media en in de pers. Vooral als het om huisdieren gaat. Mensen hebben nu eenmaal meer met dieren die op hen reageren. De hond die enthousiast blaft als je thuiskomt. De kat die bij je op schoot komt liggen. We krijgen er een goed gevoel van. Dus als we een hond bij een huis aan een ketting zien liggen vinden we dat zielig. Een Portugees heeft daar minder moeite mee, die ziet een hond toch nog voornamelijk als een alarmsysteem. Bij kippen is het andersom. Nogal wat Portugezen hebben een paar kippen achter in de tuin. Gewoon in de buitenlucht. Ze krijgen een variëteit aan voedsel en kakelen vrolijk iedere keer als ze een ei hebben gelegd.

In Nederland zitten zo’n 18 miljoen kippen in de moderne legbatterij. Die zien nooit het daglicht en moeten het doen met een leefruimte van twee A4’tjes per dier. Maar ja, zo’n kip komt niet op schoot zitten. En dus krijgen een paar duizend aangelijnde honden in Portugal vaak meer aandacht dan 18 miljoen opgesloten kippen in Nederland. Zo zitten we als mens nu eenmaal in elkaar.

Koe

Natuurlijk wensen we allemaal alle dieren een fijn leven als dat van Flappie toe. En doen we ons best zelf zo goed mogelijk te zijn voor dieren. En natuurlijk is het begrijpelijk dat we misstanden aan de kaak willen stellen. Maar laten we ook begrip opbrengen voor verschillen in cultuur. Ik heb tijdens mijn reizen in China waarschijnlijk wel eens een hond of een kat gegeten. Je weet nu eenmaal niet wat er precies in zo’n buffet zit. Ik weet dat sommige mensen daarvan gruwen. Net zoals mijn Indiase kennissen ervan gruwen dat wij koe eten. Vandaar dat ik een Nederlander die met het beroemde opgeheven vingertje klaarstaat graag mijn Flappieverhaal vertel. Om de boel in perspectief te plaatsen.

Daklozen

Mocht je na het lezen van dit alles graag een goede daad willen doen in het gastvrije Portugal dan raad ik CASA, de hulporganisatie voor daklozen aan. Er zijn nog steeds vele duizenden daklozen in Portugal en die eten geen koe of konijn met kerstmis. Iedere euro is welkom. Als je liever de handen uit de mouwen steekt kun je ook vrijwilligerswerk doen. Hier kun je je aanmelden als vrijwilliger. Beperk je je toch liever tot dieren, doe dan een donatie aan het CIWF, dat de leefomstandigheden van productiedieren wil verbeteren.