Klaagzang? Allerminst, lees maar gewoon door. Dat was ik beslist niet van plan, niet schrikken. Geen gelamenteer over de poets die het lot ons heeft gebakken. Of een situatie waarin ik hysterisch geworden de alarmlijn moest bellen. Om Rob de Geus op te trommelen van het programma Red mijn vakantie.
COPD. Die afkorting staat voor Chronic Obstructive Pulmonary Disease. Een onophoudelijke longziekte, in onze moerstaal. Verzamelnaam voor een combinatie van chronische bronchitis en longemfyseem. Let wel permanent, dus het gaat nooit meer over.
Dat is eruit. Hé, nog niet afgehaakt? Zo zie je maar, onverwacht valt het een beetje mee. Clínica Falésia staat op het visitekaartje. Allang over de houdbaarheidsdatum. Het gewijzigde telefoonnummer met balpen erop gekalkt. Bewaard in mijn portefeuille. Samen met twee spaarkaarten van kapper Fledderus en Poems Bodywear.
Steeds meer longblaasjes raken defect. Hun wanden zodanig beschadigd dat ze niet meer goed werken. Ze wisselen zuurstof en koolstofdioxide uit, ons uitlaatgas.
Doutor
Onherstelbaar, om te repareren vergeet het maar. Zonder longblaasjes neem je moeilijker zuurstof op. Ja, longspecialisten kunnen het prima uitleggen, maar niks meer aan te doen. Een beetje pappen en nathouden, cru gezegd. Red je er maar mee in het dagelijks leven.
Handig zo’n dokterspraktijk op je verblijfsbestemming. Vlakbij, even de straat uitlopen, de hoek om en je bent er.
Longemfyseem maakt je benauwd, happend naar lucht. Een onprettig gevoel dat moeilijke uitademen. Ook sneller inademen. Door te weinig zuurstof in het bloed ben je gauw moe. Bovendien vatbaar voor longontsteking.
Tja, funest dan ben je helemaal klaar. Behoorlijk ziek worden in het buitenland, een rampscenario.
Remedie
Na onze pensionering gaat het gelukkig beter met al die nare symptomen. Het droge klimaat op het Iberisch schiereiland helpt. Vooral nu wij hier enkele weken achterelkaar doorbrengen.
Het natte, stormachtige najaar ontvluchten. Alvast van de lente snoepen, omdat ‘ie in Nederland steevast (te) lang op zich laat wachten. Dagenlang in de gezonde buitenlucht, genietend van a boa vida.
Geen afspraak meer te maken de laatste jaren. Met die begripvolle Portugese arts. In de kliniek op de hoek van Rua 25 de Abril, zetelend in Edifício Horizonte. Om Marion weer eens een la vol medicijnen te laten voorschrijven.
Curativo
Tegenwoordig altijd naar Portugal, klonk ’t. Het vraagteken in de intonatie viel onmiddellijk op. Collega’s informerend naar onze vakantieplannen, terwijl ze eigenlijk het antwoord al wisten. Ach ja, social talk, onvermijdelijk.
Vroeger, ja vroeger aan-me-nooit-niet. Twee keer dezelfde bestemming. Geen haar op m’n hoofd dacht eraan. Nee, dáár zijn wij al geweest. Niet te weerstaan, die lokroep van nieuwe ontdekkingen.
Moedige Marion, mooie alliteratie en de waarheid. Ongelooflijk, maar ze vaart er wel bij. Puffers, die hele santenkraam, allemaal symptoombestrijding. Fijn in deze contreien vrijer ademend de dag doorkomen. Verlossend dat heilzame klimaat aan de Algarve-kust.
Bestond ‘t niet zo’n therapeutisch weertje, moest het worden uitgevonden. Een betere medicatie bestaat niet. Het visitekaartje voor je-weet-maar-nooit. Lekker onder de duim houden die COPD.
Zo mag ik het horen. Inderdaad, het veel drogere (en ik denk ook gezondere) klimaat in Portugal helpt beslist bij het verbeteren van longemfyseem. Maar niet alleen dat: ik heb gemerkt dat een heleboel andere aandoeningen hier veel gemakkelijker te onderhouden en te verbeteren zijn.
Alleen treedt hier onverwacht wel een vervelende obstipatie op. Iets waar ik in Nederland geen last van had. Het voedsel hier…
Dag mijnheer Berger, beste Rudolph,
Dank voor de reactie. Bemoedigend om te horen over ervaringen met een betere gezondheidsklimaat in Portugal.
Volgens mij is het niet alleen het klimaat, maar de schone lucht! Zelf heb ik al jaren COPD en het ging in Nederland van kwaad tot erger. Sinds we hier wonen gaat het alleen maar steeds beter, ook in andere opzichten.
Het is hier fijn wonen, hartelijke mensen en een goed leefbaar klimaat. Ook is het een prachtig land! Dus eigenlijk snap ik niet meer waarom ik zo lang in Nederland ben blijven hangen. Macht der gewoonte? 🙂
Zelf denk ik dat in Nederland de luchtvervuiling zwaar onderschat wordt! Ik kreeg er direct last van toen ik op mijn 32e daar kwam wonen. Dat is er niet minder op geworden in de loop der jaren. Toen we hier kwamen herademde ik en ben met de dag opgeknapt.
Het is niet alleen het klimaat het is de lucht die het hem doet. Hoe dan ook, ik vaar er wel bij.
Ja het ging mij ook beter in het begin maar het vervelende is dat ik er asma bij heb en dus altijd met ontstekingen te maken heb. De huisarts is hier wel doorgewinterd hiermee en stuurde me gelijk voor een mri scan (waar je in NL op je knieen moet smeken) die ik nooit in NL heb gehad in de 5 jaren bij de longarts niet heb gehad. Verder cadiologische testen hart/zuurstof verhoudingen. Ppppff zit nog in de molen, maar ik mag zelf uitvogelen met medicijnen en puffers waarbij ik zo min mogelijk last heb. Hij noteert dat voor de longarts. Wel naar de longarts maar wel met de verwijzing van het beste medicijn gebruik. Als de motor redelijk loopt moet je er niet verder aan sleutelen zegt hij. Hij heeft gelijk. De ochtenden zijn moeilijk maar eenmaal op gang gaat het redelijk en dat wil ik zo houden.
Ik heb alles gelezen en weet niet zeker of Portugal het is. Ik word volgende week 65. COPD is bij mij 5 jaar geleden geconstateerd. Ik heb een combinatie van longemfyseem met longfibrose. Ik ben alleenstaand en dat houdt mij tegen om in een ander en misschien gezonder land te gaan leven. Eenzaamheid?