Gloeiend hoofd en kille billen

Terwijl ik dit stukje schrijf, thuis in Arnhem, ben ik blij dat ik er warmpjes bij zit. Bij de verwarming, wel te verstaan. Buiten zie ik een witte wereld, alles ligt onder een flinke laag sneeuw en ijs en het kwik komt al dagen niet meer boven nul.

Misschien een rare introductie van een stukje op een weblog over Portugal, dat is immers een warm land. Maar vergis je niet – ook in Portugal kun je het flink koud hebben. Ik heb tenminste nog nergens ter wereld meegemaakt dat ik van de kou niet kon slapen, behalve dan in Portugal.

Dat komt omdat veel huizen nog niet uitgerust zijn met centrale verwarming. Men gebruikt een open haard om de kamer te verwarmen of kruipt gezellig met zijn allen in de keuken, waar het bij fornuis en oven wel uit te houden is. Ook in de flat van mijn ouders (nieuwbouw!) in Batalha was geen verwarming. De open haard in de woonkamer deed zijn werk best aardig (als je tenminste tevreden bent met een gloeiend hoofd en een beetje kille billen), maar de problemen begonnen bij het slapengaan. In de slaapkamers was geen open haard en ze lagen bovendien afgesloten van de woonkamer, dus de warmte van de open haard drong er niet door. Mijn ouders hadden wel een verrijdbaar elektrisch kacheltje, maar dat krijgt je bed dus niet opgewarmd. Ik lag er meestal met drie of vier dekens (thuis lig ik nog tot oktober onder mijn zomerdekbed…), met sokken en een trui aan, te rillen van de kou, of eigenlijk het vocht. Want door het gebrek aan goede verwarming, trekt het vocht in je bed en daar krijg je het heel koud van… ’s Ochtends bij het opstaan kon je dan je inmiddels ook vochtig geworden kleren aan en dan maar gauw naar buiten – opwarmen in de zon, als was je een hagedis, want buiten is het meestal wel aangenaam.

Maar mocht je nu denken dat de kou vooral binnenshuis zit, nee, niet helemaal. Want ook in Portugal kun je gewoon op wintersport, er is sneeuw in overvloed. Meestal niet zomaar overal, maar wel in de bergen, in de Serra da Estrela, om precies te zijn. Ik was er ooit in het voorjaar en de sneeuwruimers waren nog druk bezig. De sneeuw werd manshoog opgespoten langs de kant van de weg, overal waren mensen aan het sleetje rijden en tegelijkertijd scheen het zonnetje. Op die manier is de kou dan wel weer leuk…